Ο χάρος βγήκε παγανιά...
Ήταν Τρίτη και 13 όταν έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Καζάκος. Την ίδια μέρα μας την έκανε με δική του πρωτοβουλία ο μεγάλος του Γαλλικού και όχι μόνο κινηματογράφου , Ζαν Λυκ Γκονταρ. Κουράστηκε να ζει, λέει, στα 91 του χρόνια και αποφάσισε πως θέλει να ξεκουραστεί.
Αλλά δεν σταμάτησε εκεί το θανατικό. Θες από κεκτημένη ταχύτητα ο Χαρος πήρε παραμάζωμα άλλους δυο την επόμενη. Η Ειρήνη Παπά έσβησε στο Χιλιομόδι και ο Δημήτρης Παντερμαλής κάλπασε ολοταχώς για να συναντήσει τους Ολύμπιους Θεούς.
 |
| "Πατρίς" καθημερινή πρωινή εφημερίδα του Ηρακλείου, 16 Σεπτεμβρίου 2022 |
Άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης της σύγχρονης ιστορίας του ανθρώπινου πολιτισμού φτάνουν στην ημερομηνία λήξης τους. Και δυστυχώς φτάνουν μαζί. Προσωπικότητες με τις οποίες ζήσαμε κάποιοι όλη μας τη ζωή, ξαφνικά εξαφανίζονται.
Το έργο τους σίγουρα μένει, και οι επόμενοι θα τους θυμούνται.
Κώστας Καζάκος
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας, στις 29 Μαΐου του 1935. Ήταν Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης. Εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το ΚΚΕ, το 2007 και το 2009.
Ήταν απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου καθώς και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Το 1973 τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς της Λυσιστράτης. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Άδειας Άσκησης επαγγέλματος του Ηθοποιού, συνιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου (μαζί με τον Λέοντα Τριβιζά) και ιδρυτής του Ιδρύματος "Τζένη Καρέζη".
Ο Καζάκος αποφάσισε να προσφερθεί μετά τον θάνατό του το σώμα του στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ για την εκπαίδευση των φοιτητών.
Ζαν-Λυκ Γκοντάρ
Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1930. Ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός και κριτικός κινηματογράφου. Το όνομά του ταυτίζεται συχνά με τη νουβέλ βαγκ, ίσως το πιο σημαντικό κίνημα στην ιστορία του κινηματογράφου, καθώς υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της, αλλά η καριέρα του επεκτείνεται πέρα από αυτήν την περίοδο, έχοντας σκηνοθετήσει πάνω από 100 ταινίες συνολικά.
Ο Γκοντάρ ήταν μέλος μιας ομάδας ταινιοκριτικών του περιοδικού Cahiers du Cinema, οι οποίοι αποφάσισαν να φτιάξουν δικές τους ταινίες και να φέρουν μια επανάσταση στο μέσο, διότι ήταν δυσαρεστημένοι με την ποιότητα του Γαλλικού Κινηματογράφου εκείνη την εποχή.
Αυτή η ομάδα ήταν η βάση της Νουβέλ Βαγκ. Το 1968, ο Γκοντάρ εγκατέλειψε τη Νουβέλ Βαγκ και ίδρυσε μαζί με τον Jean-Pierre Gorin την κινηματογραφική ομάδα Dziga Vertov Group, ονομασμένη από τον γνωστό Σοβιετικό σκηνοθέτη. Επρόκειτο για μια ομάδα πολιτικά ενεργών σκηνοθετών οι οποίοι ομαδικά και ανώνυμα δημιουργούσαν πειραματικές και πολιτικές ταινίες οι οποίες υποστήριζαν κινήματα όπως ο Μαοϊσμός και ο Μαρξισμός.
Ειρήνη Παπά
Η Ειρήνη Παπά γεννήθηκε ως Ειρήνη Λελέκου, στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1926 ή 1929. Ήταν Ελληνίδα ηθοποιός με διεθνή σταδιοδρομία. Το 1995 τιμήθηκε - ανάμεσα σε πολλές άλλες διακρίσεις και με το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
Ξεκίνησε από την ηλικία των 15 ετών ως ραδιοφωνική παραγωγός, τραγουδίστρια και χορεύτρια σε διάφορες εκδηλώσεις. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, που τότε ονομαζόταν Εθνική Σχολή Κλασικού Θεάτρου με σπουδαίους δασκάλους όπως τους Γιώργο Γληνό, Νικόλαο Παρασκευά, Λουκά Καρυντινό, Πέλο Κατσέλη, Δημήτρη Ροντήρη.
Το 1951 έγινε γνωστή διεθνώς με την κοινωνική δραματική ταινία Νεκρή Πολιτεία της Φίνος Φιλμ, στον Μυστρά, που προβλήθηκε, αντιπροσωπεύοντας την Ελλάδα, στο Φεστιβάλ των Καννών, του σκηνοθέτη Φρίξου Ηλιάδη και συμπρωταγωνιστή τον Γιώργο Φούντα (ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο) και διαδραματίζεται στον Μυστρά.
Η Ειρήνη Παππά συμμετείχε σε πολλές χολιγουντιανές παραγωγές, ενώ πρωταγωνίστησε και στο θέατρο Μπρόντγουεϊ το 1967. Το 1979 στο Ηρώδειο, όταν ήταν να παιχτεί το Αντώνιος και Κλεοπάτρα, βρέθηκε σε διαμάχη με τον Δημήτρη Χορν που είχε εκφραστεί απαξιωτικά εναντίον της.
Στην Ελλάδα δεν έχει αναγνωριστεί τόσο, όσο διεθνώς.Το 2008, η Ιταλία την τίμησε με το «Βραβείο Ρώμη» στο αρχαίο θέατρο της «Όστια Αντίκα» Στην Ιταλία συνεργάστηκε με πολλούς Ιταλούς σκηνοθέτες και οι Ιταλοί την αγάπησαν, λέγοντας Bella Greca και Irene Nostra. Στην Ιταλία κατέφυγε τα χρόνια της χούντας, δεδομένου ότι ήταν υποστηρίκτρια του κομμουνισμού.
Η Πορτογαλία έδειξε την εκτίμησή της με την υποστήριξη στο θέατρο που ίδρυσε εκεί για να παίζονται αρχαίες τραγωδίες. Γι' αυτό το θέατρο η Ειρήνη Παππά διέμενε στην Πορτογαλία τα τελευταία ενεργά χρόνια της.
Το 2000 τιμήθηκε με τον τίτλο «Γυναίκα της Ευρώπης» και το 2009 με τον Χρυσό Λέοντα Μπιενάλε του Θεάτρου της Βενετίας, από τα χέρια του σκηνοθέτη Μαουρίτσιο Σκαπάρο.
Τα τελευταία χρόνια είχε τιμηθεί και με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο Τορ Βεργκάτα της Ρώμης στην Ιταλία. Συνολικά έλαβε περισσότερες από 24 τιμητικές διακρίσεις και βραβεία.
Δημήτριος Παντερμαλής
Ο Δημήτριος Παντερμαλής γεννήθηκε το 1940. Ήταν Έλληνας αρχαιολόγος και πολιτικός. Διετέλεσε καθηγητής αρχαιολογίας του Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και υπήρξε βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ. Είναι περισσότερο γνωστός ως υπεύθυνος των ανασκαφών που διεξάγει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο αρχαίο Δίον, τις οποίες είχε ξεκινήσει ο καθηγητής Γεώργιος Μπακαλάκης και ως διευθυντής του Οργανισμού Ανέγερσης του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως και στη συνέχεια ως διευθυντής του ίδιου Μουσείου.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 ήταν υπεύθυνος εκ μέρους του Α.Π.Θ. των ανασκαφών στο αρχαίο Δίον, θρησκευτικό κέντρο των αρχαίων Μακεδόνων, στην περιοχή του Μακεδονικού Ολύμπου (Πιερία).
Ανέσκαψε μεγάλα τμήματα του αρχαίου οικισμού και των ιερών έξω από τα τείχη της πόλης και ανέδειξε το Δίον ως έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, με πλήθος κινητών ευρημάτων που εκτίθενται στο τοπικό μουσείο.
Αξιόλογα εκθέματα αποτελούν τα γλυπτά που κοσμούν σήμερα το Μουσείο και ιδιαίτερο έκθεμα η ύδραυλις, αρχαίο μουσικό όργανο και σπανιότατο αρχαιολογικό εύρημα. Η πανεπιστημιακή ανασκαφή του ΑΠΘ στο Δίον συνεχίζεται σήμερα από μαθητές του πανεπιστημιακούς.
- Γελοιογραφία για την εφημερίδα "Πατρίς" του Ηρακλείου με αφορμή τον θάνατο του Κώστα Καζάκου, του Ζαν-Λυκ Γκονταρ, της Ειρήνης Παπά και του Δημήτρη Παντερμαλή. Δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2022 από τον Πάνο Ιατρίδη.
Αν σου αρέσει, δες ακόμη μερικά απανωτά χτυπήματα στην τέχνη
Δημοσίευση σχολίου