Η βουλευτική ασυλία κάνει ...θαύματα
Ανησύχησα αρχικά πως ξόδεψα δύο μέρες τώρα, φαιά ουσία, επιχειρήματα και χιούμορ να σχολιάζω και να απαντώ σε διάφορα σόσιαλ μίντια για το περιστατικό της πινακοθήκης και θα δυσκολευτώ να γράψω κάτι εδώ.
Ωστόσο,είδα, άκουσα και διάβασα πολλά και μπόρεσα να καταλήξω σε ορισμένες παρατηρήσεις.
Αρχικά υπήρξε μια προσπάθεια απαξίωσης του καλλιτέχνη. Ύστερα ορίσαμε τι είναι καλή και τι είναι κακή τέχνη.
Αναρωτηθήκαμε ωστόσο γιατί δεν ζωγραφίζουν αυτοί οι καταραμένοι καλλιτέχνες κάτι για τον Μωάμεθ, σκεπτόμενοι χαιρέκακα, ότι αν το τολμήσουν και αυτό, θα τους αποκεφαλίσουν και έτσι θα γλυτώσουμε από δαύτους.
Και τέλος καταλήξαμε ότι το πρόβλημα μας ήταν πως αυτά τα "βλάσφημα" έργα εκτέθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη όπου μπαίνουν μικρά παιδιά και θα ποτιστεί το μυαλό τους και η ψυχούλα τους με το μίσος για τα θεία. Και επειδή την πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι που κατά 80% είναι Χριστιανοί, νομίζουν ότι μπορούν και να επιβάλλονται στους υπόλοιπους.
Είμαι κι εγώ Έλληνας φορολογούμενος και θέλω να δω και άλλα πράγματα που δεν χρειάζονται έγκριση.
Αν τα έργα αυτά ήταν σε κάποια ιδιωτική συλλογή δεν θα είχαν πρόβλημα λένε. Η Παναγία δεν θα ήταν μάνα τους και φυσικά δεν θα ήταν προσβλητικά τα έργα για την Χριστιανική θρησκεία και πίστη....
Αυτό μου θυμίζει τον Σούπερμαν. Με γυαλιά είναι ο Κλαρκ Κεντ. Χωρίς, ουαου!!!! Είναι ο Σούπερμαν!!!
- Μα, τι συγκρίνεις τώρα; Αυτό είναι παραμυθάκι φαντασίας...
-Αυτό λέω κι εγώ... Α! Τι; Για τον Σούπερμαν μίλαγες; Ναι μωρέ, δίκιο έχεις. Κάτι δικό μου σκεπτόμουν...
Και αφού όλα τα επιχειρήματα των οπαδών του Χριστιανισμού αποδείχθηκαν έωλα, προσπάθησαν όντως να προσβάλουν, ρωτώντας με ύφος κατατροπωτικό, ότι αν κάποιος ζωγράφιζε τη μάνα σου, την αδερφή σου η την κόρη σου σε σεξουαλικές περιπτύξεις τι θα έκανες;
Η προσωπική μου απάντηση πρώτα από όλα θα είχε σχέση με το εάν θα ήταν του γούστου μου η τεχνοτροπία. Αν μου αρέσει ο τρόπος δηλαδή που έγινε η ζωγραφιά.
Μετά, αν ήταν για τη μάνα μου χέστηκα. Δεν έχω και κανένα οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Ας ασχοληθεί ο πατέρας μου. Αυτός θα ήταν ή δεν θα ήταν ο κερατάς.
Αδερφή δεν έχω , αλλά και αν είχα, δικό της ζήτημα! Δεν θα την πήδαγα κιόλας...!
Όσο για τη γυναίκα μου, η ζωή και το σώμα της είναι δικά της. Αν διαλέξει να αλλάξει ζωή, θα στεναχωρεθώ! Πολύ! Αλλά δεν θα την σκοτώσω!
Εντύπωση μου κάνει βέβαια, τώρα που το παρατηρώ, γιατί δεν αναφέρθηκαν στον πατέρα μου ή στο αδερφό μου. Εικάζω ( εξού και η λέξη εικαστικά, εικαστικές τέχνες κλπ) ότι κατά αυτούς, οι άντρες μπορούν και κάνουν ότι θέλουν ή ότι δεν τολμούν να ρωτήσουν για τον φόβο ομοφυλοφιλικών περιπτύξεων.
Σε κάθε περίπτωση είναι ΖΩΝΤΑ πρόσωπα και αν ένιωθαν ότι προσβάλλεται η τιμή και η υπόληψη όπως λένε, μπορούν να προσφύγουν στα δικαστήρια.
Η Παναγία και ο Άγιος Γεώργιος δεν νομίζω ότι προσβάλλονται. Ούτε προσβάλλεται κάνεις δι' αντιπροσώπου.
Η τέχνη λοιπόν δεν προσβάλλει. Η τέχνη είναι η έκφραση του κάθε δημιουργού που θέτει ερωτήματα και προβληματισμούς. Και είναι ελεύθερη. Όπως ο λόγος και η σκέψη, ο ουρανός και το νερό! Ο κάθε θεατής έχει διαφορετικό γούστο, διαφορετικό υπόβαθρο και διαφορετικές αντιλήψεις και μοιραία θα έχει διαφορετική ανάγνωση πάνω σε ένα έργο τέχνης.
Η φυσική αντίδραση είναι το: μου αρέσει ή δεν μου αρέσει και μπορούμε, αν τα καταφέρουμε να κάνουμε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.
Το να εύχεσαι ψόφους, και να καούν στην πυρά τα έργα ή να επικροτείς την βιαιοπραγία ενός βουλευτή, σίγουρα κάτι λάθος έχεις καταλάβει από τον λόγο του Θεού και την Χριστιανική θρησκεία.
Και σίγουρα μας γυρνάει πίσω, σε άλλες εποχές.
Και μιας και ξεκίνησα να μιλάω για τέχνη, ας θυμηθούμε κάποια πράγματα για να έχουμε και μια σφαιρική άποψη.
Η εικονοποίηση των αγίων και των βασικών προσώπων της νέας θρησκείας ξεκινάει 200 με 300 χρόνια μετά την φαινομενική ύπαρξη αυτών των προσώπων. Σε μια εποχή που οι περιγραφές γίνονται στόμα με στόμα, μια μορφή έχει ελάχιστα πραγματικά στοιχεία και περισσότερα στοιχεία της εποχής εκείνης που δημιουργούνται.
Υπάρχει φυσικά και ο ισχυρισμός ότι έβλεπαν οράματα για το πώς να δημιουργήσουν τις εικόνες. Οράματα φυσικά βλέπεις όταν έχεις να φας μέρες(νηστεία), αν καπνίζεις μπάφους ή είσαι αγγελοκρουσμένος.
Άρα οι καλλιτέχνες της εποχής ζωγράφιζαν δημιουργικά ότι ένιωθαν για τα θεία πρόσωπα που σιγά σιγά τυποποιήθηκαν με τους αιώνες για έχει τα σωστά τα λογότυπα το μαγαζάκι, αυτά που βοηθούν στο μάρκετινγκ.
Κάποια στιγμή βέβαια σφάχτηκαν, πάντα χριστιανικά, οι εικονομάχοι με τους εικονολάτρες.
Μια αυτοκράτειρα, άνθρωπος με σάρκα και οστά και πολιτικός, αποφάσισε ότι θα έχουμε εικόνες τελικά. Γιατί βοηθούν το image της αυτοκρατορίας μετά από αυτές τις αναταραχές.
Και θα καταλήξω στην εικόνα του Χριστού, που ως άνθρωπος βασανίζεται απάνθρωπα πάνω στον σταυρό, που μέχρι εκείνη τη στιγμή είναι όργανο εκτέλεσης της θανατικής ποινής για τους Ρωμαίους.
Με καρφιά στα χέρια και στα πόδια, αίματα στο κεφάλι από το ακάνθινο στεφάνι, πληγή που στάζει στο πλευρό και μια νεκροκεφαλή στη βάση του σταυρού.
-Καλέ, αυτό είναι θαύμα, αριστούργημα, κάτσε να σηκώσω και το παιδάκι μου να φιλήσει τον Χριστούλη.
Όχι, βέβαια! Αυτό δεν ταράζει το μυαλό και δεν πληγώνει την ψυχούλα ενός μικρού παιδιού.
Είδα πολύ μικρό παιδάκι την σκηνή από τον Ιησού από τη Ναζαρέτ του Τζεφιρέλι(δεν ξέρω αν τον έχουν αφορήσει) όπου είναι πάνω στον σταυρό την ώρα που τον καρφώνουν και πλάνταξα στο κλάμα.(Γι αυτό δεν αφήνουμε μικρά παιδιά να βλέπουν τηλεόραση, τάμπλετ, κινητά) Μετά βέβαια έγινε η αγαπημένη μου ταινία!
Και πριν μερικά χρόνια, είπα στο σχολείο λίγο την ιστορία του Χριστού σε πρωτάκια, λόγω επερχόμενου Πάσχα και επειδή ήμουν κομματάκι γλαφυρός με το θείο δράμα, έκαναν οι γονείς παράπονα στην διεύθυνση! Μπορεί να ήταν άθεοι, αριστεροί ή βίγκαν οι άνθρωποι,δεν το γνωρίζω.
Ομολογώ ότι ήμουν υπερβολικός, αλλά πίστευα ακριβώς αυτό: Ότι για την χριστιανική θρησκεία είναι το βασικό γεγονός της ύπαρξης της. Και άρα τα μικρά τα πάνε πότε πότε εκκλησία και γνωρίζουν τα βασικά. Δεν τον κόλλησαν δα και με κόλλα για να στέκεται όρθιος πάνω στον σταυρό.
Καταλήγω λοιπόν και μετά από αυτή την εμπειρία, ότι είναι πράγματι σκληρή εικόνα για παιδιά και θα πρέπει να έχει σήμανση ακαταλληλότητας δια ανήλικους όπως πρότεινε γνωστός τραγουδιστής σε πρωινάδικο και για τα συγκεκριμένα έργα της πινακοθήκης...!
Ούτε ταράζει το μυαλό και δεν πληγώνει την ψυχούλα ενός μικρού παιδιού όταν χωρίς να το ρωτήσουμε, αφαιρώντας το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης, που είναι θεμελιώδης οντολογική αρχή της Χριστιανικής θρησκείας, το ξεβρακώνουμε δημοσίως και ένας άγνωστος με μούσια, ντυμένος στα μαύρα το βουτάει σε νερό και οι υπόλοιποι γελάμε και αυτό σπαράζει στο κλάμα.
Και ένας Χριστιανός δεν προσβάλλεται όταν άλλοι εν Χριστώ αδελφοί του, βρίζουν Χριστούς και Παναγίες και κατεβάζουν καντήλια ολημερίς;
Είχα ένα μπαμπά συμμαθητή μου στο Γυμνάσιο, που 'χε το κυλικείο και πήγαινα στα διαλείμματα και βοήθαγα. Να παίζει το ραδιόφωνο της εκκλησίας, δίπλα στο θυμιατό και στο καντήλι και να πηγαίνει η χριστοπαναγία σύννεφο. Σοκαρίστηκα αρχικά, αλλά μετά, με το χιούμορ που με διέκρινε από τότε, σκέφτηκα πως έχει επαφή με τα θεία ο άνθρωπος οπότε μπορεί να τα χρησιμοποιεί μάλλον όπως θέλει! Δεν πειράζει που βρίζει, συγχωρείται αυτομάτως...!
Δεν προσβάλλεται όταν άλλοι εν Χριστώ αδελφοί του, δέρνουν τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους ή τις σκοτώνουν;;;
Και άλλωστε ξέρουμε πολύ καλά ότι η προπαγάνδα της νέας αυτής θρησκείας, για να μπορέσει να επικρατήσει, επέβαλε την καταστροφή καθετί "ειδωλολατρικού". Καθετί που δεν της άρεσε δηλαδή ή που εμπόδιζε τον προσηλυτισμό.
Είμαι υπερήφανος ως καλλιτέχνης-δημιουργός, ως εκπαιδευτικός, ως ελεύθερος άνθρωπος και ως Έλληνας που η Εθνική Πινακοθήκη ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει την έκθεση με τα πεταμένα έργα στο πάτωμα και όπως έχουν σπάσει από το βανδαλισμό του Βουλευτή όχι γιατί η επιλογή αυτή αποτελεί παράλειψη αποκατάστασης, αλλά συνειδητή
απόφαση που επιδιώκει να αναδείξει τη βία ως κοινωνικό σύμπτωμα.
- Σκίτσο με αφορμή τον βανδαλισμό έργων τέχνης μέσα στην Εθνική Πινακοθήκη από Βουλευτή. Δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 2025 από τον Πάνο Ιατρίδη.
Αν σου αρέσει, δες μερικά ακόμη σκίτσα για την Εκκλησία
Δημοσίευση σχολίου