Ένας χρόνος έμεινε πριν συμπληρωθούν τα 200 χρόνια από την επανάσταση και την αρχή για την ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Ενός κράτους που από μερικά στρέμματα γης ελεύθερης, έγινε η Ελλάδα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Και μετά έγινε Ευρώπη! Και σήμερα συνομιλεί παγκοσμίως σαν ίση προς ίσους!

Πέρασε πολλά, κουράστηκε, δεινοπάθησε, κινδύνευσε να χαθεί... Όχι από ξένους... Από τον ίδιο της τον εαυτό. Από τα παιδιά της. Από τα παιδιά που άφησαν, στους μετά αιώνες, αυτοί που την ελευθέρωσαν. Την ελευθέρωσαν γιατί είχαν όραμα, ήταν πεφωτισμένοι, είχαν θέληση, ψυχή, σε κάτι πίστευαν...

Πίστευαν οτι, όσοι ζούνε πάνω σε αυτόν τον μικρό τόπο, στριμωγμένο από βουνά και από θάλασσα, πλούσιοι και φτωχοί, μπορούν να ζήσουν μαζί σαν Έλληνες. Με την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία, τα ίδια ήθη και έθιμα. Και όχι με έναν Τούρκο να τους εξουσιάζει, να τους παίρνει το κεφάλι, το βιός, τον κόπο, την γυναίκα ή το παιδί.

Και ήταν αβάσταχτη η τυραννία προφανώς. Και γι αυτό δοκίμασαν πολλές φορές να σηκώσουν κεφάλι αλλά δεν τα κατάφεραν. Κάτω δεν το έβαλαν όμως.

ΕΛΛΑΔΑ 2021 - Διακόσια χρόνια τσακωμοί

 
Το 1821 οι συνθήκες, οι παγκόσμιες, όπως θα λέγαμε σήμερα, ευνόησαν. Η Οθωμανική αυτοκρατορία κατέρρεε... Όλοι ήθελαν μερίδιο. Τα γεωπολιτικά παιχνίδια των ισχυρών δυνάμεων δεν τα ανακαλύψαμε σήμερα.

Η αόρατος αρχή πήρε την θέση της και η φιλική εταιρεία έκανε παιχνίδι διαρρέοντας non papers οτι απο πίσω κρύβεται η Ρωσία. Τι να κάνουμε; Ο Έλληνας θέλει και το δούλεμα του για να πάρει μπρος.

Τώρα, τι ψυχαναγκαστική συμπεριφορά ήταν αυτή με την Ρωσία δεν μπορώ να καταλάβω. Θα πρέπει να ήμασταν ορθόδοξοι προκομμουνιστές. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Η οποία Ρωσία, επίσημα, ουδέποτε βοήθησε σε κάτι την Ελλάδα. Όποιος θέλει, να βγεί να το διαψεύσει.

Ούτε τους ίδιους τους εν Ελλάδι "συντρόφους" της δεν βοήθησε. Ούτε λεφτά στον Τσίπρα δεν έδωσε. Φαντάσου...

Παρόλα αυτά, η μπλόφα έπιασε. Ένας ένας, σημαντικά πρόσωπα που θα μπορούσαν να οργανώσουν τον ξεσηκωμό, εγγράφηκαν στο κόμμα, ε..σόρυ παρασύρθηκα, στην οργάνωση ήθελα να πω... Ε, όχι, όχι. Και αυτό πολύ αναρχικό μου ακούγεται.

Εν πάση περιπτώσει, "ορκίστηκαν ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλουν είναι επί ζωής τους πιστοί εις την Εταιρείαν κατά πάντα[...]"

Τότε οι εταιρείες δεν θέλανε ούτε ΑΦΜ ούτε ασφαλιστικές εισφορές και ΦΠΑ...!

Μετά πήγαν στην Αγία Λαύρα, εκεί στα Καλάβρυτα, και μας έπιασε φωτιά και λαύρα. Αλλά βέβαια, Γερμανό δεν βάλαμε να ευλογήσει τον αγώνα;;; Ορίστε! Κακή αρχή κάναμε και μετά μας κατσικώθηκαν οι Γερμανοί στον σβέρκο. Ένας Ρώσος χάθηκε ρε παιδί μου;;; Γιατί δηλαδή;;; Προχειρότητες...τς,τς,τς.

Έστω, 100 χρόνια νωρίτερα να την οργανώναμε. Να φέρναμε και τον Όσιο Ιωάννη τον Ρώσο να ευλογήσει. Θα τρώγαμε από τα χέρια του Πούτιν σήμερα. Δηλαδή ήμαρτον, δηλαδή...

Τέλος πάντων τώρα... Τι τα θες, τι τα γυρεύεις...; Ηρθε ο Όθωνας μετά. Βαυαρός θα μου πείς. Γιατί μπρε αγράμματε;. Τι θαρρείς πως είναι ο Βαυαρός;;; Από την Αούστρια που λεγε και ο Γιάννης που την είχε μακριά τη ...φουστανέλα;;;

Πονηρέ! Που πήγε το μυαλό σου;

Γερμανός ντε ήτανε. Κι αυτός και οι αντιβασιλιάδες και όλοι μέχρι τους Γλύξμπουργκ. Οπότε μη σου φαίνεται παράξενη η αγάπη που μας έχουν.

Και άμα είδανε και οι Ευρωπαίοι, πως αυτοί οι Τουρκαλάδες σφάζουν πιο πολύ από κείνους, είπανε νισάφι πια. Δεν θα μας πάρουν τα πρωτεία αυτοί οι βάρβαροι αλλόθρησκοι να μας αλλοιώσουν και τον δυτικό τρόπο ζωής.

Ωστόσο, επειδή οι Τουρκαλάδες από το πολύ το αίμα τους που έρεε πλέον, γιατί η επανάσταση είχε ξεσπάσει στο μεταξύ, είχαν δει την Ελλάδα σαν κόκκινο δάνειο ένα πράγμα, την είχαν πασάρει σε μια Αιγυπτιακή εταιρεία που την διοικούσε ένας Ιμπραήμ. Αυτή η εταιρεία είχε και Γάλλους συνεταίρους και ασχολούνταν με καράβια και με ...όπλα.

Και σκέφτηκε αυτός ο Ιμπραήμ, να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα. Αλλά στο "χρηματιστήριο" του Ναυαρίνου πέσανε τα καράβια του όξω.

Και πάνω εκεί ήρθαν Άγγλοι, Γαλλοι και ώ τι έκπληξη, Ρώσσοι επενδυτές που δώσανε τα ωραία τους λεφτουδάκια για να γίνουμε αθρώποι επιτέλους. Εντάξει, βάλανε κει και έναν Γερμανό να διοικεί, όπως είπα παραπάνω! Δεν πιστεύω να σου θυμίζει κάτι αυτό;;;

Και πάνω που το στήσαμε το μαγαζί βαλθήκαμε να το διαλύσουμε. Γιατί θέλαμε εξουσία. Γιατί κάποιοι μεγαλοπιάστηκαν, γιατί κάποιοι θέλανε περισσότερα από τους άλλους και για επιχειρήματα έθεταν πόσα παλικάρια ή βιός έχασε κάθε οικογένεια για την ελευθερία. Λες και μετριέται με λεφτά αυτό;;;

Αλλά πεινασμένος και φτωχός και βασανισμένος ο Έλληνας, γυάλισε το μάτι του μόλις ένιωσε ελευθερία στο πετσί του. Δεν ήξερε πως να τη διαχειριστεί. Ακόμα δεν έχει καταφέρει να μάθει...

Και φέραμε, πριν τον Όθωνα, τον Καποδίστρια, δικό μας παιδί, να βάλει λίγη τάξη. Τι και αν κρατούσε λίγο από Ιταλία και είχε δουλέψει στη Ρωσία σε υψηλά πόστα. Λες να τον περάσαμε για ξένο ή για κομμουνιστή και τον έφαγαν εκείνοι οι Μαυρομιχαλαίοι που ως γνωστόν εκεί στα μέρη τους μόνο μπάτσους και φασίστες βγάζουν;;;

Που αν τον είχαμε αφήσει βρε, Ελβετία θα μας είχε κάνει ο άνθρωπος, αλλά που. Τέτοια βλαμμένα τομάρια ήμασταν.

Φαντάσου μωρέ πως τα πρώτα κόμματα που είχαμε στην βουλή ήταν το Αγγλικό , το Γαλλικό και το Ρωσσικό.

Και τώρα μας πειράζει που μας λένε τι να κάνουμε τα ξένα κέντρα εξουσίας...

Και δεν έφτανε αυτό αλλά πήγαμε και φυλακίσαμε τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα και παρά τρίχα γλύτωσαν την εκτέλεση. Και τον Ανδρούτσο τον γκρέμισαν από την Ακρόπολη. Γιατί θεωρήθηκαν εχθροί του κράτους. Γιατί ανήκαν στο τάδε ή στο δείνα κόμμα. Άκου πράγματα!

Και πήγε και ο Μιαούλης που δεν του κάνανε τα χατίρια όπως τα 'θέλε και έκαψε τον στόλο, έτσι για την καύλα του. Χαράμι τα λεφτά για τα δάνεια που πήραμε για να αγοραστούν μερικά από αυτά...

Και μην το γελάς. Αυτά μείνανε κουσούρια. Εκτελέσεις, δολοφονίες, κάτι φασισταριά και μπατσαρία μάγκικη. Πάνε οι άλλοι σπάνε σχολεία, πλατείες, μαγαζιά. Καίνε αμάξια, λεωφορεία, τράπεζες. Έτσι για την πλάκα τους... Λεφτά ρε φίλε! Και είναι και οι άλλοι από πάνω και χώνουν στις τσέπες ότι βρουν και όπως μπορούν. Λεφτά ρε φίλε. Και σένα και μένα μας βγαίνει η γλώσσα να τα βγάλουμε κάθε μήνα και πάνω που τα χαίρεσαι στην τσέπη, τα κλαις. Λεφτά γαμώτο,ρε φίλε...!

Αλλά τι τα θες;;; Το κράτος μας ζούσε την πρωτόγονη εποχή του. Θα το δεχτώ στην τελική...

Αλλά 200 χρόνια μετά;;; Όχι! Αυτό δεν το δέχομαι!!!

Δεν δέχομαι και δεν ανέχομαι πλέον αυτούς τους καυγάδες, αυτούς τους τσακωμούς, τις έριδες και τις διχόνοιες. Οι δικοί μας και οι δικοί σας. Οι δεξιοί και οι αριστεροί... Όποιος δεν είναι με μας είναι με τους άλλους. Βαρέθηκα τις ταμπέλες που έχουν γίνει τόσο τεράστιες και κρύβουν ποιοι πραγματικά είμαστε. Κρύβουν την σκέψη μας, την άποψη μας, το συναίσθημα μας. Την αξία που έχει κάθε ένας από μας, σαν μοναδικές υπάρξεις.

Οι ταμπέλες είναι φασισμός. Και είναι φασισμός από όπου και αν προέρχεται. Λυπάμαι αν στεναχωρώ κάποιους αλλά πρέπει να το δεχτείτε και εσεις και εμείς, όλοι. Όταν μεταχειριζόμαστε πρακτικές για τις οποίες κράζουμε τους άλλους, γινόμαστε και μεις το ίδιο. Ο λόγος δεν έχει σημασία. Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται. Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα και κάποιοι δεν έχουν για νοίκι. Φορούσε μαύρο νυφικό η δική μας η Ελλάδα και ο λόγος αυτός της ανήκει...

Πέρασε δύσκολα η Ελλάδα και οι Έλληνες. Και όλα είναι θέμα επιλογών. Τα εξωτερικά γεγονότα δεν μπορείς να τα ελέγχεις πάντα. Μπορείς να κάνεις όμως επιλογές καλές ή κακές που μπορεί να σε ωφελήσουν, μπορεί και όχι. Αυτό λέγεται πολιτική!

Και την πολιτική δεν την ασκούν μόνο οι πολιτικοί αλλά και οι πολίτες.

Το πολίτευμα μας είναι υπέροχο. Απλά κάποια στιγμή κάναμε ένα θεμελιώδες λάθος: Αφήσαμε τους πολιτικούς να μας χειραγωγούν. Και μετά την δημοσιογραφία να διαπλέκεται με τους πολιτικούς και να μας χειραγωγεί και αυτή. Και μετά αφήσαμε τους συνδικαλιστές να διαπλέκονται με τους πολιτικούς και να μας χειραγωγούν και αυτοί.

Τι έμεινε;;; Σε λίγο θα μας χειραγωγεί και η σκιά μας...! Λες γι αυτό ο Ξυλούρης τραγουδά "γι αυτό κι αλαφροΐσκιωτοι είμαστε λίγοι πάντα";;;

200 χρόνια δεν μάθαμε τίποτα;;;

Θα μπορούσα να γράφω μέχρι του χρόνου, σοβαρά, αστεία και ότι άλλο μου έρθει... Αλλά ήδη μου πήρε πολλές ώρες να φτιάξω την έγχρωμη γελοιογραφία μου με πολλή προσοχή στην πολυποίκιλες και πολύπλευρες αναφορές της.

Μου αρέσει η σάτιρα και μου αρέσουν οι βολές κατά πάντων. Μου αρέσει όμως να βλέπω και τα θετικά από όλους!

Μπορεί η Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη να μην αρέσει σε πολλούς, ίσως και σε μένα, αλλά δεν είδα αντιπρόταση. Μόνο κράξιμο, πολύ κράξιμο, ακόμη και γι αυτό το έρμο το λογοτυπάκι...

Πόση αντιφαση και πόση υποκρισία. Δεν μας αρέσει τίποτα αλλά δεν ξέρουμε και τι μας αρέσει...

Ναι γαμώτο, να γιορτάσουμε και να το χαρούμε ΜΑΖΙ, που φτάσαμε εδώ μετά από 200 χρόνια. Για όσα καταφέραμε!!! Τι μας χωρίζει στο τέλος τέλος; Μόνο οι νευρώσεις μας. Από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τ'απάνω. Απέραντο φρενοκομείο. Μας το είπανε κατάμουτρα. Καγχάσαμε...

Για όσα δεν καταφέραμε, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό!!! Στο χέρι μας είναι. Κανενός άλλου.

Στο χέρι που κρατάει τον φάκελο πάνω από την κάλπη, στο χέρι που θα ανασκουμπωθεί να δουλέψει, στο χέρι που θα απλωθεί για να βοηθήσει και να προστατέψει. Στο χέρι που θα ζωγραφίσει την φαντασία μας, στο χέρι που θα γράψει ποιήματα, στίχους, μουσική. Στο χέρι που θα γράψει για εμάς όλους, τους προηγούμενους και τους επόμενους.

Στο χέρι που θα σφίξει μια βρύση να μην στάζει. Στο χέρι που θα χτίσει. Στο χέρι που δεν θα τρέμει να σώσει ζωές. Στο χέρι που θα κρατά νηφάλια ένα τιμόνι. Στο χέρι ενός δικαστή που θα δικάζει δίκαια. Στο χέρι ενός εκπαιδευτικού που θα γράφει την γνώση στον πίνακα. Στο χέρι που γλυκά μας ακουμπά και μας χαρίζει αγάπη. Στο ορειχάλκινο χέρι του Γέρου του Μωριά που δείχνει με πάθος προς την Τριπολιτσά...!

Παρά την εναλλαγή των κυβερνήσεων, το ζήτημα της μετανάστευσης συνεχίζει να υφίσταται και  μάλιστα ολοένα πιο έντονο. Η αλήθεια είναι πώς οι έκρυθμες καταστάσεις στην Συρία, στην Τουρκία, στη Λιβύη και γενικά στη Μέση Ανατολή δημιουργούν συνεχώς μεγαλύτερο προσφυγικό πρόβλημα. 

Η χώρα μας, ως πύλη εισόδου στην Ευρώπη, θέλοντας και μη, δέχεται όλο αυτό το βάρος. 

Κυρίως τα τρία μεγάλα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου: Λέσβος, Χίος και Σάμος τα οποία βρίσκονται κοντά στα παράλια της Τουρκίας από όπου  ξεκινάνε οι μεταφορές από τους Τούρκους  λαθρέμπορους πού πληρώνονται αδρά, (λεφτά μιας ζωής) για να περάσουν απέναντι τους κατατρεγμένους, από τους πολέμους, την φτώχεια και την δυστυχία, ανθρώπους που η μόνη τους ελπίδα είναι να ζήσουν σε χώρες ασφαλείς. 

Προσφυγικά ναυάγια του Αιγαίου

Τα μέσα όμως που χρησιμοποιούν οι λαθρέμποροι των ψυχών είναι άθλια. Ταυτόχρονα με τις καιρικές συνθήκες και το πλήθος των ανθρώπων που μπαίνουν σε κάθε βάρκα, δημιουργούνται εξαιρετικά μεγάλες πιθανότητες για  ναυάγια τα οποία σχεδόν καθημερινά η ακτοφυλακή και το λιμενικό προσπαθούν να περισυλλέξουν από τα νερά του Αιγαίου.

Από την άλλη, οι άνθρωποι αυτοί που καταφέρνουν να πατήσουν στέρεη γη, έχουν πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσουν. Που θα μείνουν,  πώς θα μείνουν και  πόσο θα μείνουν για να πάρουν μια "βεβαίωση" ασύλου η οποία θα τους οδηγήσει στο επόμενο βήμα της διαδρομής τους. Μια ασφαλή και σύγχρονη χώρα για να ζήσουν μια ήρεμη και καθωσπρέπει  ζωή. 

Όσο όμως περιμένουν να γίνει αυτό, τόσο μεγαλώνει το πλήθος των προσφύγων που αποβιβάζονται καθημερινά στα νησιά μας. 

Τα νησιά αυτά είναι πολύ λογικό να αντέχουν μέχρι κάποιο πληθυσμό. Μετά ..."βουλιάζουν"!!!

Από κει και πέρα η κατάσταση γίνεται δύσκολη και για τους μετανάστες και για τους ίδιους τους κατοίκους. Η αναμονή δημιουργεί εντάσεις από όλες τις πλευρές. 

Η υγιεινή είναι αμφίβολη έννοια και μεταξύ των μεταναστών διαφορετικής εθνικότητας δημιουργούνται πολλές φορές καυγάδες, ακόμη και με τους ντόπιους. Διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες διάφορων φορέων: μεταναστών για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, μη κερδοσκοπικών οργανώσεων που ανησυχούν μήπως σταματήσει η κερδοσκοπία τους, ντόπιοι αριστεροί και δεξιοί, φασίστες και αντιφασίστες... 

Όλη αυτή την ένταση έρχονται να κατευνάσουν με τον πιο άσχημο τρόπο οι δυνάμεις καταστολής  οι οποίες καταφθάνουν στα νησιά επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τον ήδη υπάρχοντα υπερπληθυσμό τους. 

Η έγχρωμη γελοιογραφία μου συνδυάζει τα ναυάγια από  την υπερπληθώρα επιβατών στα πλοιάρια του θανάτου και την υπερπληθώρα μεταναστών πάνω στα νησιά κυρίως της Λέσβου, (της Μυτιλήνης!!!) της Χίου και της Σάμου. 

Για μετανάστες και γηγενείς η κατάσταση είναι τραγική και το Κράτος πρέπει να βρει άμεσα λύση. 

Σε αυτό πρέπει να βοηθήσουμε και εμείς οι υπόλοιποι. Χρειάζεται να αγκαλιάσουμε αυτούς τους ανθρώπους, να τους φερθούμε με φροντίδα, να δεχτούμε τα παιδιά τους στο σχολείο, να τα εντάξουμε στις συνήθειες μας σεβόμενοι ταυτόχρονα τον δικό τους πολιτισμό. Όλοι είμαστε θύματα μερικών ολίγων που θέλουν να εξουσιάζουν τον κόσμο δίχως να δίνουν καμία σημασία στην ανθρώπινη ζωή...  Μα τι θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς ζωή; Τι αξία και τι νόημα θα είχε άραγε;

Ο "Ξένιος Δίας" είναι δικό μας δημιούργημα, ελληνικό. Ας το δείξουμε στην πράξη. Ας τους μοιράσουμε ανθρωπιά, αυτή που τόσο στερήθηκαν στις δικές τους πατρίδες. Ας δώσουμε εμείς που είμαστε από θέση δυνατότεροι, προς το παρόν, ένα χέρι βοήθειας σε εκείνους που η ζωή τους παίζεται κορώνα γράμματα κάθε στιγμή.

Προσωπικά, πέρυσι, γνώρισα αρκετά ασυνόδευτα μικρά προσφυγόπουλα στο σχολείο. Έκανα κάποιους μήνες μαζί τους μάθημα. Αυτούς τους μήνες ήταν μακριά από τους γονείς τους που είχαν καταφέρει, με διάφορους τρόπους, να βρεθούν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης και περίμεναν στωικά να λυθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για να μπορέσουν να επανενωθούν οι οικογένειες. 

Είδα παιδιά με ήθος και ευγένεια που σπάνια  συναντώ σε Ελληνόπουλα. Δεν είδα κανένα να θέλει να αλλοιώσει τον δυτικό τρόπο σκέψης μου ή το πολιτισμό μου. Ήθελαν να μάθουν από εμένα και ήθελα να μάθω από αυτά.  

Η αγάπη και το μοίρασμα είναι έννοιες αλληλένδετες. Χρειάζεται να μπορείς να αγαπάς για να μοιράζεσαι. Και για να μοιράζεσαι πρέπει να υπάρχει πρώτα αγάπη. Ο άνθρωπος είναι πάνω από όλα. Όχι το φύλο του, ούτε η γλώσσα του, ούτε η θρησκεία του, ούτε η καταγωγή του.

Ο  Άνθρωπος...!

Ιστορική μέρα η 1η Φεβρουαρίου του 2020. Καλό μήνα παρεπιπτόντως. Βέβαια για τους Βρετανούς δεν ξέρω πόσο καλά θα τους πάει αυτός ο πρώτος μήνας έξω από το απάνεμο λιμάνι της Ευρώπης.

Από την άλλη, οι Εγγλέζοι είναι παλιές καραβάνες της ναυτοσύνης, γι αυτό και κατάφεραν να κατακτήσουν πολλές περιοχές του κόσμου την εποχή της μεγάλης ακμής της Αγγλίας.

Δεν ξέρω αλήθεια τι θα συμβεί τώρα! Το μέλλον θα δείξει αν ο κάπτεν-Μπόρις θα αποδειχθεί αντάξιος καπετάνιος του Βασιλικού Ναυτικού.
 

Θα φανεί αν θα υπάρξουν ανταρσίες στο πλήρωμα και αν ο Τζόνσον θα μπορέσει να τις κατευνάσει. Αν το πλοίο χαθεί στην άγρια θάλασσα ή αν θα επιστρέψει τσακισμένο πίσω στο λιμάνι του.

Όλα αυτά θα τα δούμε στο μέλλον. Ένα ταξίδι που ο χρόνος του ξεκίνησε σήμερα. Ένα ξεκίνημα στην σύγχρονη ιστορία.

Η Μεγάλη Βρετανία αποχώρησε επισήμως από την Ευρωπαϊκή Ένωση #Brexit

Δεν ξέρω ποιος από εσάς είδε τα βίντεο από την υποστολή της Αγγλικής σημαίας  στους διάφορους Ευρωπαϊκούς φορείς;;;

Για μένα ήταν συγκλονιστικό. Ένιωσα λες και βλέπω τον Γερμανό στρατιώτη που κατέβασε την σβάστικα από την Ακρόπολη και έφυγε...

Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο, επειδή κάτι τέτοιο πήγε να γίνει και με την Ελλάδα, προσοχή, προσοχή, Achtung, Achtung, attention please : Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ!!! ΓΚΕΓΚΕ;;;

Αν η Ευρώπη δεν μας αρέσει έτσι όπως είναι, να την αλλάξουμε. Στο χέρι μας είναι. Όταν καίγεται το σπίτι σου προσπαθείς να το σώσεις. Η Ευρώπη δεν είναι απλά ένας τίτλος και μια μπλε σημαία με κάτι κίτρινα αστεράκια. Ευρώπη είμαστε όλοι εμείς που ενωθήκαμε για να μην υπάρξουν ξανά έχθρες. Μην τις αφήσουμε πάλι να βρουν διέξοδο στην απάθεια μας.

Καληνύχτα αστεράκι. Σε έκλεψε ο καπτεν-Τζόνσον και σε έβαλε στο φανάρι της πρύμνης να φέγγεις την άσπρη γραμμή που αφήνει πίσω ο παφλασμός του κύματος...