 |
| Τζίμης Πανούσης - καρικατούρα |
Σάββατο απόγευμα
και διαβάζω το βιβλίο με τίτλο: “Η
Αριστερά και ο κακός ο λύκος” του
Χριστόφορου Κάσδαγλη, εν μέσω πρώτης
φοράς Αριστερά. Κάνω ένα διάλλειμα για
να ρίξω ένα ...Καπιταλιστικό και
παγκοσμιοποιημένο χάζεμα στο smartphone
μου. Η πρώτη είδηση που βλέπω είναι
πως πέθανε ο Τζίμης Πανούσης...
Από μικρό παιδάκι
άκουγα μαζί με τον πατέρα μου κασέτες
με ηχογραφημένες παραστάσεις του και
ψάχναμε και άλλες να γράψουμε, ρωτώντας
γνωστούς και φίλους. Ο Πανούσης ήταν
ενας πραγματικός σατιρικός καλλιτέχνης
της εποχής μας.
Έγδυνε με τα τραγούδια
του, τις παραστάσεις του, τις φωτογραφίσεις
του ακόμη και με τις απλές δημόσιες
δηλώσεις του, όλη την καθεστηκυία τάξη,
όλα τα πολιτικαλ κορεκτ, τα δήθεν, τα
πρέπει.
Ένας Αριστοφάνης της εποχής μας
με μια γλώσσα της καθημερινότητας-μη
γελιόμαστε-ποιος δεν βρίζει, δεν
γαμοσταυρίζει ολημερίς και ολονυκτίς; Όλα αυτά κατάφερε να τα κάνει τέχνη τόσο δυνατή, που όλοι όσους σατίριζε, το γούσταραν. Εκτός από κάτι λίγους που μάλλον δεν είχαν αίθηση του χιούμορ. Κάτι ακατονόμαστοι...
Μπορείς να με υποστηρίξεις για να συνεχίσω να δημιουργώ 👇
Η σύνδεση με
την επικαιρότητα ήταν άμεση για τη
δημιουργία της γελοιογραφίας. Το βιβλίο
μου, η εποχή, ο Τζίμης, που μας χαιρέτισε
και αυτός, έκαναν τη δουλειά τους.
Δεν
ήξερα πολλά για τον ίδιο, αλλά από το
έργο του είχα μια εικόνα. Έκανα μια
γρήγορη έρευνα στο ίντερνετ να επιβεβαιώσω
κάποια πράγματα και σε χρόνο μηδέν,
άδραξα το μπλοκάκι μου, που έχω πάντα
δίπλα μου για "έκτακτα δελτία ειδήσεων"
και σκάρωσα τη γελοιογραφία μου για τον
Τζιμάκο...!
Τον Τζιμάκο, που καθώς μας
αποχαιρετά, μας υπενθυμίζει κάτι που
έχει ξαναπεί. Κάτι σαν παρακαταθήκη ή
ισως σαν τελευταία επιθυμία.
Δείτε περισσότερες γελοιογραφίες
Δημοσίευση σχολίου