Μια καρικατούρα για την ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ που έφυγε για τον ουρανό του τίποτα
Μετά τον τραγουδοποιό Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, εχθές μας άφησε και η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. 'Εφυγε για τον ουρανό του τίποτα σχεδόν στα 81 της χρόνια.
mia eghrwmi karikatoura gia ton thanato tis poiitrias katerinas aggelaki rouk
Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ με τον νονό της Νίκο Καζαντζάκη


Έμαθα για την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ πριν μερικά χρόνια στην εκπομπή "Πρωταγωνιστές" του δημοσιογράφου, ακόμη τότε, Σταύρου Θεοδωράκη. Ήταν μια εκπομπή για την ποίηση και τους ποιητές, γνωστούς και άγνωστους, παλιούς και νέους.  

Εκεί άκουσα τα ποιήματα της Κατερίνας και την άποψη της για την ζωή. Ήταν συγκλονιστική. 
Εχθές, μετά την είδηση του θανάτου της, την ξαναείδα. Ήταν ακόμα πιο συγκλονιστική.

Τα ποιήματα της μιλούν για τον έρωτα. Το φθαρτό και το άφθαρτο, ταυτόχρονα, σώμα. Μιλούν για την σχέση της με την ποίηση. Η γλώσσα της είναι άμεση και σύγχρονη και μέσα σε κάθε στίχο κρύβονται πυκνά και δυνατά νοήματα.
΄

Μια καρικατούρα για την ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ που έφυγε για τον ουρανό του τίποτα


Δεν την ήξερα όσο ζούσε. Αλλά τέτοιοι άνθρωποι συνεχίζουν να είναι παρόντες ακόμα και όταν φεύγουν. Και το φευγιό τους ίσως κάνει πιο δυνατή την "ύπαρξη" τους σε σχέση με την εν ζωή παρουσία τους.

[...]Χρωστάω την σοφία μου στον φόβο[...]
Μεγάλη κουβέντα...
Δεν πήρα αφορμή από αυτό για να ζωγραφίσω την φιγούρα της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ όπως υπάρχει σαν εικόνα στο μυαλό μου. Καθιστή στο κόκκινο πουά τραπεζάκι της, με την κούπα της, τα χαρτιά και τα στυλό της.

Όχι, όχι.  Έκανα το σκίτσο-καρικατούρα της Κατερίνας για το λόγο που κάνω σε κάθε σπουδαίο άνθρωπο που φεύγει. Ο κάθε ένας από αυτούς ήρθε στην ζωή για να αφήσει το στίγμα του και να μας αποχαιρετήσει πάλι. Όλοι οι υπόλοιποι θα μπορέσουμε να ευεργετηθούμε από αυτό. Να μάθουμε κάτι για την ζωή. 

Τέχνη παίρνω και τέχνη επιστρέφω. Αυτό που γεμίζει την ψυχή μου γίνεται κινητήριος δύναμη για να δω στις χάρτινες φιγούρες να ζωντανεύουν τα συναισθήματα και ίσως δω φευγαλέα να μου κλείνουν πονηρά το μάτι. Ίσως να το δεις και συ κάποια στιγμή. Ίσως θέλουν να μου γνέψουν: "Εκεί που είσαι ήμουνα και 'δω που είμαι θα 'ρθεις..." Ό,τι και αν σημαίνει αυτό...

Απλά ο στίχος από ένα ποίημα της, ήρθε να κάτσει ..."ποιητικά" στο πέρασμα μια ζωής που τώρα φεύγει. Ε, μου το πρότεινε και η γυναίκα μου. Δεν μπορούσα να το αρνηθώ της φιλολόγου!

Εγώ με την ποίηση δεν έχω ιδιαίτερη σχέση, αλλά αν τύχει να διαβάσω κάτι που μου αρέσει, το ευχαριστιέμαι. Παρόλα αυτά, θυμάμαι, στην Ά Γυμνασίου,  είχα κάνει αναφορά σε μερικά ποιήματα, όταν αναλύαμε τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους", έτσι, για να κάνω διάλογο υψηλού επιπέδου με την αγαπημένη μου φιλόλογο. Τότε μια συμμαθήτρια μου, έντρομη αλλά και με απαξίωη συνάμα, πετάχτηκε και αναφώνησε: "Μα, καλά, διαβάζεις ποίηση;"

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Γεννήθηκε με αναπηρία από κάποιο μικρόβιο που "άρπαξε" στη γέννα. Άτυχη, γιατί αν είχε γεννηθεί ένα χρόνο μετά που ανακαλύφθηκε η πενικιλίνη, με μια ένεση θα είχε γλυτώσει. Νονός της ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης που είχε δεθεί στενά με τον πατέρα της αφού τον είχε δικηγόρο του.

Υποσυνείδητα, το θέμα της υγείας της την έκανε να στραφεί προς την ποίηση.

Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσιεύει στο περιοδικό Καινούργια εποχή το ποίημα της «Μοναξιά» μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος έστειλε γράμμα στον Γιάννη Γουδέλη, τον διευθυντή της Καινούργιας εποχής γράφοντας: «Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!». 

Τότε ο Καζαντζάκης ζούσε στη Γαλλία και μεγάλη επιθυμία της Κατερίνας ήταν μόλις τελειώσει το γυμνάσιο να πάει να τον συναντήσει. Στάθηκε όμως πάλι άτυχη γιατί ο νονός της πέθανε.

Από τότε πάντως άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση. Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.

Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες. 

Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία. Ήταν διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας. Είχε μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά. Η ποίησή της διακρίνεται από μια έντονη καταφυγή σε φανταστικές χώρες. Το 2014 συμμετείχε στην ταινία "Μητριαρχία"
[...]το μέσα της σήψης
το έξω της επιβίωσης
η σκοτεινή συντεχνία
πώς μυστικά συνεργάζονται
τα όργανα που σε καταρρακώνουν[...]



Αν θέλεις να βλέπεις περισσότερη δουλειά μου που δεν ανεβαίνει εδώ στο blog, ακολούθησέ με στο Instagram




Επειδή λαμβάνω καθημερινά DM  στο instagram για τα υλικά και εργαλεία που χρησιμοποιώ για τις γελοιογραφίες και τις καρικατούρες μου, τα έχω συγκεντρώσει παρακάτω:


tags: Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ: Την Πέμπτη η κηδεία της,Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: «Η ποίηση
δείχνει την πληγή», Πέθανε η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ: «Υπερασπίζομαι το δικαίωμα να ζεις με τους όρους που εσύ επέλεξες», Πέντε ποιήματα της Κατερίνας Αγγελάκη – Ρουκ, Η Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ αποχαιρέτησε το κοινό της, Δέκα μαθήματα ζωής από την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Την Πέμπτη στην Αίγινα η κηδεία της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ, καρικατούρα, καρικατούρες, έγχρωμη γελοιογραφία, σκίτσο, σκίτσα, του Πάνου Ιατρίδη, σκίτσο του Πάνου Ιατρίδη, γελοιογραφία του Πάνου Ιατρίδη, Πάνος Ιατρίδης, IaTriDis, cartoon, caricature, political cartoon, political cartoonist, greek cartoonist, myxalandri

Post a Comment