11 χρόνια χωρίς τον Δημήτρη Μητροπάνο
Ακόμη μια ...χαμένη Πασχαλιά για τον Δημήτρη Μητροπάνο που έφυγε νωρίς, σαν σήμερα πριν 11 χρόνια.
Πέρασαν τόσο γρήγορα και δεν το κατάλαβα αγαπημένε μου Μήτσο.
17 Απρίλη του 2012 ήταν...
Δεν σε ήξερα, ούτε κατάφερα ποτέ να σε δω από κοντά και να σε ακούσω. Από μικρό παιδί όμως, μετά τον Λοΐζο και τον Μικρούτσικο-Καββαδία, μαγεύτηκα με τη φωνή σου. Όπως όλος ο κόσμος.
Σίγουρα σε είχα ακούσει στο ραδιόφωνο και μάλλον τότε ήταν που είχα τσαντιστεί ως αφελές νιάνιαρο: γιατί ρε παλιόπαιδο "χωρίς να θέλεις να πονά που θα τη βασανίζεις";;; Μην τη βασανίζεις τότε!!! Τι σαδισμός είναι αυτός δηλαδή...;
Ύστερα βέβαια ήταν και (ο) Ιη[σούς (που) τα] πήγαινε μπροστά και ο μάγκας τοίχο τοίχο[...]
Το γιατί και το πως δεν το ήξερα, αλλά έτσι άκουγα ότι λέει...
Τραγούδι ασφαλώς με κάποιο θρησκευτικό νόημα. Σίγουρα! Δεν μου το 'βγαζες αυτό από το μυαλό. Και κάπου θα είχα ακούσει και για τον Άγιο Φεβρουάριο, οπότε δεν είχες από που να ξεφύγεις. Σε είχα καταλάβει καλά...
Έρωτας παντοτινός
Ώσπου, μια Πρωτοχρονιά/Είπε ο Άη Βασίλης/Ρούντολφ είσαι εσύ σοφός/Έχεις μέσα σου το φως...εεε...χμ,...ουπς....στους κουμπάρους μας στη Λυκόβρυση ...ήθελα να πω..., έτυχε να ακούσω ένα βινύλιο με τα παλιά σου τραγούδια και έπαθα πλάκα.
Έριξα κάτι ζεϊμπέκικα! Στροβιλιζόμουνα και χτυπιόμουνα με την ψυχή μου. Τι φωνή ήταν αυτή;;; Τι λεβεντιά; Τι ψυχή; Τι ντέρτι; Όλα αυτά τα 'νιωσα, εγώ τώρα, μαθητούδι του δημοτικού... Τέλος πάντων...
Απαίτησα να αντιγραφεί πάραυτα το βινύλιο σε κασέτα και ότι άλλο σε Δημήτρη Μητροπάνο είχε εκείνο το σπίτι επίσης.
Χρόνια και χρόνια θυμάμαι από τότε να ακούω αυτές τις κασέτες στο αυτοκίνητο όταν πηγαίναμε ταξίδια ή για μπάνιο το καλοκαίρι. Τις έκανα και άλλες κόπιες και άκουγα στην αποθήκη όταν μαστόρευα και στην Αθήνα που "όπλιζα" το διπλό κασετόφωνο στο ηχοσύστημα ώστε να μην χάνω λεπτό από Μητροπάνο για να αλλάξω πλευρά!
Και όλα αυτά πριν καν ενηλικιωθώ. Φυσικά δεν έμεινα μόνο σε αυτές τις κασέτες. Έγραφα από το ραδιόφωνο μόλις άκουγα κάποιο τραγούδι που δεν ήξερα. Έτυχαν κάτι CDs της θείας μου, κάτι άλλα χαριστικά και μερικά από εφημερίδες και περιοδικά και πλούτισα ακόμη περισσότερο τα ακούσματα μου πάνω στον Μητροπάνο.
Μητροπάνος παντού ολούθε
Έτσι, μια φορά θυμάμαι, βραδάκι καλοκαιρινό, στην πυλωτή, δίπλα από του Φουντούλη το εξοχικό, είχαμε μαζευτεί διάφοροι μικροί και μεγάλοι. Φίλοι του πατέρα μου από παλιά. Κάποια στιγμή, κάποιος είχε την απορία για ένα τραγούδι και ποιος το τραγουδά.
Έβαλε την κασετούλα του σε ένα φορητό κασετόφωνο, ένα από αυτά τις δεκαετίας του '70, πάτησε το πλέι και ακούστηκαν τα κλασικά σκρατς, ένας κακογραμμένος ήχος λες και ήταν από γραμμόφωνο και στο βάθος ωστόσο μια καθαρή μεταλλική φωνή....
Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και αναφώνησα: "Μητροπάνος"!!! Πέραν κάθε αμφιβολίας, είναι σαφέστατα Μητροπάνος!!!(Δεν το είπα ακριβώς έτσι, Γυμνασιόπαιδο πράμμα, αλλά σίγουρα αυτό εννοούσα).
Και είχα δίκιο όπως φάνηκε να συμφωνούν και οι μεγαλύτεροι που φωτίστηκαν από αυτή μου την αποκάλυψη.
Με φωτιά και με ...Θρύλο
Το δικό μου βινύλιο με Μητροπάνο είναι αυτό της Ρόζας. Εμβληματικός δίσκος. Ποιητές φοβεροί, στίχοι απίστευτοι, φωνή μαγική και μουσική Μικρούτσικος... Είμαι υπερήφανος που τον έχω.
Αγαπημένο μου ζειμπέκικο το "Δώσε μου φωτιά". Όταν το ακούω φεύγουν πόδια-χέρια μόνα τους.
Αγαπημένο μου από τα τελευταία του τραγούδια: το "Κιφ". Συγκλονίστηκα όταν το άκουσα. Όχι μόνο για τον στίχο αλλά και για τη φωνή ρε Δημήτρη. Μπορούσες να τραγουδήσεις τα πάντα. Από βαρύ λαϊκό, μέχρι ροκ. Από καταγώγιο άγριο μέχρι ποίηση ουράνια... Πολιτικοποημένος,ερωτικός, φιλόσοφος,της πιάτσας. Γαύρος και Λαμπράκης...
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μας έχεις κάνει ρε μπαγάσα, αλλά το έχεις καταφέρει καλά!
Κάποτε είχα κάνει ένα σκίτσο για σένα. Με μολύβι, πρόχειρο. Δεν μου άρεσε κιόλας... Έψαξα, το βρήκα...
18 χρονών ήμουν τότε. Κοίτα να δεις. Ζούσες ακόμη... Σαν καλό μου φαίνεται τώρα που πέρασε ο χρόνος...
Τούτη τη φορά κατάφερα να σημειώσω κάπου, πότε ήρθες στη ζωή και πότε έφυγες για να σου ετοιμάσω κάτι, έστω αργοπορημένα. Τα γενέθλια σου δεν τα πρόλαβα. Ωστόσο την ημέρα της μνήμης σου που σηκώνει συγκίνηση, αυτή η συναισθηματική φόρτιση, με βόηθησε πολύ για τούτο το ανάθημα, έντεκα χρόνια μετά...!
- Καρικατούρα για τον Δημήτρη Μητροπάνο με
αφορμή τα έντεκα χρόνια από τον θάνατό του. Δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2023 από τον Πάνο Ιατρίδη.
Αν σου αρέσει, δες ακόμη μερικές καρικατούρες καλλιτεχνών
Δημοσίευση σχολίου