 |
| Δες ολόκληρη την γελοιογραφία στο τέλος του άρθρου. |
Πολύς χαμός αυτές τις μέρες με την καλλιτεχνική παιδεία στο δημόσιο σχολείο. Fake news πήγαν και ήρθαν. Μισοfake, μισοnews. Ξινά σταφύλια του 2013 με φετινά ξινά σταφύλια, ένας αχταρμάς όλα μαζί.
Ως αναπληρωτής δάσκαλος Εικαστικών σε δημοτικά σχολεία εδώ και εννιά χρόνια και ως ενασχολούμενος με την καλλιτεχνική εν γένει εκπαιδευτική διαδικασία από μαθητής λυκείου και μετέπειτα φοιτητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και αριστούχος απόφοιτος, το σύνολο δηλαδή 20 χρόνια, έχω να πω μερικά πράγματα.
Ωρολόγιο πρόγραμμα χωρίς καλλιτεχνικά στο Λύκειο
Να ξεκινήσω με την προσωπική μου άποψη πως δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με την κίνηση αυτή του Υπουργείου Παιδείας να καταργήσει τα καλλιτεχνικά, επιλογής μαθήματα από την Α΄και Γ΄Λυκείου.
Το υπουργείο ωστόσο, εξέφρασε δημόσια την άποψη του, σε ανακοίνωση, με το αιτιολογικό ότι έχουν χαμηλή συμμετοχή και από την άλλη ότι τα ειδικά μαθήματα που εξετάζονται Πανελλαδικά θα τα επαναξιολογήσει ως διαδικασία. Ίδωμεν...
Αν μας αρέσει ή όχι η λογική που έχει, είναι άλλη τάξεως ζήτημα. Να τα ξεχωρίσουμε λίγο αυτά τα πράγματα. Αν ήταν να κάνουν τα υπουργεία ότι αρέσει στον καθένα, θα ήμασταν κάθε πολίτης και κράτος. Όμως επειδή όλοι οι πολίτες είμαστε το κράτος, ας μην το βλέπουμε κάθε φορά με εχθρική διάθεση γιατί αυτό δεν οδηγεί πουθενά.
Το ίδιο αυτό κράτος που σήμερα λιθοβολούμε, θεσμοθέτησε για να υπάρχουν ειδικότητες καλλιτεχνικών και συγκεκριμένα εικαστικών και θεατρολογίας και στο δημοτικό σχολείο.
Ήμουν παρόν ως πρωτοετής, τότε που απόφοιτοι της Καλών Τεχνών έκαναν τον δικό τους υπέροχο αγώνα γι αυτό τον σκοπό. Και υπέγραψα κι εγώ γι αυτό.
Αν είναι δυνατόν να περιμένει κανείς ότι θα μάθουν για την αισθητική οι δεκαεξάρηδες και οι δεκαοκτάρηδες αν δεν την έχουν αποκτήσει στο δημοτικό και στο γυμνάσιο που ακόμα πλάθονται. Ή ότι με δυο ώρες γραμμικού ή ελεύθερου σχεδίου θα περάσουν αρχιτεκτονική ή γραφιστική ή διακοσμητική ή Καλών Τεχνών.
Αν ωστόσο το πιστεύεις αυτό, γιατί στέλνεις το παιδί σου σε φροντιστήρια για άλλα μαθήματα. Μήπως γιατί τα θεωρείς πιο σημαντικά; Να γιατί απαξιώνεται η καλλιτεχνική παιδεία. Γιατί την απαξιώνουμε εμείς οι ίδιοι. Ο συνάδελφοι δάσκαλοι, οι γονείς και μαζί παρασέρνουν και τους μαθητές.
Την απαξιώνουμε και μετά ψηφίζουμε. Ό,τι σπέρνεις θερίζεις... Όσοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί κάνουν έργο και καταφέρνουν να προσελκύσουν μαθητές στην μαγεία και την ομορφιά της τέχνης, είναι αξιέπαινοι.
Οι υπόλοιποι; Μα δεν θέλουμε αξιολόγηση! Μα να πούμε επιτέλους τι θέλουμε. Μόνο οι συντεχνίες μας να είναι καλά και ας ψοφίσει η συντεχνία του γείτονα.
Μα έτσι ευνοείται η παραπαιδεία! Γιατί; Τίποτα άσχετοι διδάσκουν εκεί; Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί είναι που δεν έχουν καταφέρει να μπουν σε ένα δημόσιο σχολείο. Ή που δεν μπορούν να απορροφηθούν.
Μιλάω εκ πείρας. Ήμουν κι εγώ μαθητής Λυκείου όταν στην Β΄τάξη συμπληρώσαμε τμήμα και ήρθε καθηγήτρια να μας κάνει ελεύθερο σχέδιο. Είχα σκοπό να κάνω στην Γ΄τάξη γραμμικό σχέδιο γιατί είχα στο μυαλό μου και άλλες εναλλακτικές για ενδεχόμενες επαναλαμβανόμενες αποτυχίες εισαγωγής μου στην Σχολή Καλών Τεχνών.
Δεν μου έκατσε όμως. Για ένα άτομο δεν συμπληρώσαμε τμήμα. Οι υπόλοιποι ήθελαν διακαώς αρχιτεκτονική. Και η μόνη μαχητικότητα μας ήταν όχι να ψάξουμε να πείσουμε ακόμα έναν συμμαθητή μας να συμμετέχει, αλλά να παραδοθούμε αμαχητί αποχωρώντας ένας ένας από το δικαίωμα μας. Για να είναι η τυρόπιτα τετράγωνη όμως, κάναμε αποχές και καταλήψεις...
Μόνο εγώ παρέμεινα πιστός στην άποψη μου και τσακώθηκα άγρια με τον διευθυντή μου, ο οποίος δεν έφταιγε σε τίποτα. Ο ΠΑΣΟΚος υπουργός έφταιγε, που ενώ ήταν ειδικό μάθημα, πανελλαδικώς εξεταζόμενο, δεν μπορούσα να το παρακολουθήσω στο σχολείο.
Βέβαια υπήρχε και άλλη λύση. Να βρω άλλο σχολείο που να κάνει το μάθημα. Και οι ώρες πήγαινε έλα, ποιος θα μου δικαιολογούσε τις απουσίες;;; Τελικά έμεινα με την μαχητικότητα μου στο χέρι.
Πήγα και έγραψα ένα καταπληκτικό 19 στο ελεύθερο σχέδιο και ένα πληκτικό 4 στο γραμμικό και ησύχασα. Σ' ένα εξεταστικό κέντρο στην Καισαριανή, κατακαλόκαιρο, να στάζει ο ιδρώτας από τη μύτη πάνω στο χαρτί και να γίνονται όλα μια λάσπη. Έβγαλα καλές ποιότητες βέβαια (για μυημένους).
Φυσικά δεν πέρασα σε καμία σχετική σχολή. Έβαλα όμως στο μηχανογραφικό μου όλες τις σχολές που είχα δικαίωμα να επιλέξω και πέτυχα μια, άσχετη,για να μην κάθομαι να σπαταλάω τα λεφτά του πατέρα μου κάνοντας μόνο φροντιστήρια για την Καλών Τεχνών. Δεν πήγα ποτέ βέβαια με ευθύνη των φοιτητών, όπου με την έναρξη της χρονιάς ξεκίνησαν καταλήψεις...
Κατάφερα όμως την επόμενη χρονιά να επιτύχω στις εξετάσεις που διοργανώνουν οι ίδιες οι σχολές Καλών Τεχνών της χώρας και να εισαχθώ αρχικά στην σχολή της Θεσσαλονίκης και με μεταγραφή να βρεθώ στην Αθήνα όπου αποφοίτησα με άριστα.
 |
Καλλιτεχνικά fake news
Τα ..."καλλιτεχνικά" fake news δίνουν και παίρνουν τα τελευταία χρόνια. Και ξέρεις πως γίνεται αυτό; Γράφουν μερικά σωστά και ενδιάμεσα πετούν ψεκασμένα και συνωμοσιολογικά και ασύστολα ψευδή χωρίς να το πάρεις χαμπάρι και τα καταπίνεις αμάσητα όλα μαζί, τα πέπτεις και μετά γράφεις από δω και από κει, ξέρεις τι...!
Τα ελληνικά hoaxes βρήκες να τα κράξεις αγρίως και να τους σούρεις χίλια μύρια γιατί έπεσαν και αυτά θύματα της ψευτιάς, αλλά είχαν το θάρρος να βγουν και να ζητήσουν συγγνώμη παρουσιάζοντας σωστή την είδηση τελικά. Αλλά έτσι είναι. Τέτοια παραδείγματα δίνουμε στην ελληνική κοινωνία. Λοιδορείται όποιος έχει το θάρρος. Μετά θέλουμε να καλλιεργηθούμε καλλιτεχνικά τρομάρα μας.
Οι τέχνες, σου λέει, εξημερώνουν τον άνθρωπο.. Είδα τι οχετό εξαπέλυσαν οι ξαφνικά φιλότεχνοι, στα social media.
Αν θέλεις να κάνουμε σοβαρή συζήτηση, να μιλήσουμε και για άλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα. Όπως για παράδειγμα, για την δημιουργία περισσότερων καλλιτεχνικών σχολείων, ώστε τα παιδιά που ενδιαφέρονται, να φοιτούν εκεί.
Να μιλήσουμε για υποδομές στα σχολικά κτίρια. Να μιλήσουμε για εργαστήρια των καλλιτεχνικών μαθημάτων που είναι σχεδόν ανύπαρκτα σε δημοτικά και γυμνάσια. Να μιλήσουμε για τις απαιτήσεις των γονιών πάνω σε θέματα που δεν θα έπρεπε να έχουν λόγο στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Να μιλήσουμε για ένα εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα. Μια Ρόζα Ιμβριώτη ένας Δελμούζος και ένας Γληνός πήγαν πραγματικά να φτιάξουν ένα σύγχρονο σχολείο μια φορά και έναν καιρό και τους δικάσαμε. Χρειάζεται η κοινωνία μας να μάθει, έστω, να είναι ανοιχτή σε νέα πράγματα. Να είναι εξωστρεφής.
Έρχονται μαθητές στο σχολείο και είναι χειρότεροι από γέρους που κάθονται στο καφενείο. Από απόψεις, από τρόπους έκφρασης, ακόμα και από τη στάση του σώματος.
Χρειάζονται ψυχολόγοι στα σχολεία. Χρειάζεται ειδική αγωγή στα σχολεία και παράλληλη στήριξη. Χρειάζεται ο γονέας να μιλάει στους δασκάλους για τις δυσκολίες που έχει το παιδί και όχι να έρχεται να σου κουνάει το δάχτυλο γιατί του έβαλες 9 αντί για 10 στον έλεγχο. Χρειάζεται ο εκπαιδευτικός να αποκτήσει πάλι το κύρος του. Χρειάζεται να γίνονται, με σοβαρά πρωτόκολλα, οι ψυχιατρικές εξετάσεις στους αναπληρωτές. Αλλά και στους μόνιμους εκπαιδευτικούς. τακτικά
Χρειάζεται ο κόπος και η στήριξη όλων. Και των κυβερνήσεων και των υπουργείων και των εκπαιδευτικών και των γονέων και των συνδικαλιστών και αυτών που είναι έξω από τον χορό.
Δυστυχώς τα fake news δεν βοηθάνε σε αυτό. Μόνο αναπαράγουμε μια συμπεριφορά αχαρακτήριστη και απαράδεκτη με αποτέλεσμα να χάνουμε το δίκιο μας και να οξύνουμε ακόμη πιο πολύ τις αντιπαραθέσεις μας και να κρυβόμαστε ακόμα πιο πολύ πίσω από τείχη.
Και να σου πω και κάτι; Ας μάθουμε λίγο σωστά ελληνικά όλοι. Οι τίτλοι "καταργούνται τα καλλιτεχνικά μαθήματα από τα σχολεία" ή "καταργούνται τα καλλιτεχνικά μαθήματα στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση" είναι πολύ διαφορετικοί από το: "...καταργούνται στο Λύκειο".
Αν δεν μπορείς να καταλάβεις την διαφορά και παίζεις με τις λέξεις, να το κοιτάξεις. Στα έμαθε το σχολείο που κράζεις αλλά μάλλον εσύ έλειπες.
Αυτού του είδους οι τίτλοι στην αγορά του marketing είναι αυτό που λέμε πιασάρικοι. Είναι για τα κλικς. Αλλά είναι παραπλανητικοί και κάνουν ζημιά, είτε από αδιαφορία είτε με σκοπό.
Και επειδή άκουσα για τα θρησκευτικά θα αστειευτώ και λίγο. Μα, στα θρησκευτικά τα παιδιά θα μάθουν στοιχεία Βυζαντινής τέχνης. Αυτή που την μάθαμε στο πρώτο έτος στην Σχολή Καλών Τεχνών. Που στον πρόλογο του βιβλίου αυτού, η συγγραφέας ήθελε να μας πείσει ότι οι χριστιανοί έχτισαν τις εκκλησίες τους πάνω σε αρχαίους ναούς για την όσμωση των δυο πολιτισμών...(!)
Και οι φοιτητές αυτοί θα γινόμασταν εκπαιδευτικοί. Εκπαιδευτικοί που τουλάχιστον στην εποχή μου, είχαμε ένα αθλιότατο πακέτο μαθημάτων παιδαγωγικής. Που καμία σχέση με την παιδαγωγική δεν είχαν ούτε με την ψυχολογία, ειδικά τα πρακτικά.
Πρώτη φορά Αριστερά είχαμε και με την εκκλησία δεν σπάσαμε αβγά. Με τις εικόνες στις τάξεις τίποτα. Με τον εκκλησιασμό γαργάρα. Το ίδιο με την πρωινή προσευχή. Ποιοι γκρινιάζετε τώρα; Οι συμπολιτευόμενοι ή οι αντιπολιτευόμενοι. Δεν βλέπω χεράκια να σηκώνονται...
Πως λοιπόν θα προταθεί η καλλιτεχνική αξία έναντι αυτών;;; Με έχουν αφήσει σύξυλο στην τάξη μαθητές Ε΄τάξης, γιατί προτίμησαν να πάνε με τον δάσκαλο τους εκκλησία γιατί το είχαν παράδοση κάθε χρόνο, παρά να ζωγραφίσουμε.
Και ξέρεις κάτι άλλο; Ε,όχι! Δεν θα ανοίξω το κεφάλι κανενός με το ζόρι για να τον πείσω γι αυτά που λέω, Όποιος θέλει ακολουθεί. Όποιος δεν θέλει, πρόβλημα του.
Εγώ προτείνω να εισάγουμε το μάθημα της μελλοντολογίας. Όλοι είμαστε άσσοι. Γιατί να μην το εξελίξουμε; Όλοι ξέρουμε εκ των προτέρων να κολλάμε ταμπέλες. Άμα λες αυτά, είσαι με εκείνους ή τα παίρνεις από 'κει...
Νισάφι πια με την συνωμοσιολογία και τον λαϊκισμό. Όσοι έχετε στοιχεία να τα πάτε στον εισαγγελέα που έλεγε ο Σημίτης. Και αν και αυτοί δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, κακό δικό μας. Κάποιοι από εμάς είναι και αυτοί. Όπως οι εκπαιδευτικοί, όπως οι παπάδες , όπως οι υπουργοί, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Τώρα θα μου πεις και τι θα γίνει με αυτά τα παιδιά τον χειμώνα ετούτο; Θα σου απαντήσω:Τίποτα! Το ωρολόγιο πρόγραμμα θα είναι για την επόμενη χρονιά και βλέπουμε, εκτός αν το πάρουν πίσω στο τέλος.
Οι μαθητές που ενδιαφέρονται για σχολές που χρειάζονται σχέδιο θα κάνουν φροντιστήριο όπως κατά πάσα πιθανότητα έκαναν ήδη. Θα μπουν στην σχολή τους, αν πιάσουν τους βαθμούς που χρειάζεται και από δω παν κι άλλοι. Και η ζωή συνεχίζεται και ενδεχομένως να μην αλλάξει τίποτα, γιατί κάποιοι ανεύθυνοι θόλωσαν τα νερά με τις ψευδείς ειδήσεις τους.
Κόμμα και ρετσίνα και άσματα επινίκια λοιπόν...
Ασπρόμαυρη γελοιογραφία με αφορμή την
είδηση για την κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στο Λύκειο. Δημιουργήθηκε τον Ιούνιο του 2020 από τον Πάνο Ιατρίδη.
Αν σου άρεσε, δες ακόμα μια χιουμοριστική γελοιογραφία για την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως
Δημοσίευση σχολίου