Μπαμπινιώτης που μας χρειάζεται

Ο ξυλοδαρμός του σταθμάρχη

Οι εικόνες από τον ξυλοδαρμό του σταθμάρχη του μετρό από δυο ανήλικους μιλάνε από μόνες τους...

Τι λόγια να βρει να πει κανείς; Για την πράξη; Για το αποτέλεσμα; Για το τι οδήγησε σε αυτό; Για το τι θα γίνει μετά την σύλληψη τους; 

Υπάρχει βέβαια και το κωμικοτραγικό στοιχείο του γεγονότος αυτού που με κάνει γι άλλη μια φορά να τονίζω την σημασία της παιδείας.

 

Η γελοιογραφία της ημέρας

 

Λήμμα: ομόνοια

Το συμβάν συνέβη στην ...Ομόνοια. Οι περισσότεροι όταν ακούμε το όνομα αυτό, σε τρία πράγματα πηγαίνει το μυαλό μας: Στην ομώνυμη πλατεία της Αθήνας και συνειρμικά στον κακόφημο χαρακτήρα της. Στους σταθμούς του ηλεκτρικού και του μετρό. Στη ποδοσφαιρική ομάδα της Κύπρου.

Κανείς ποτέ δεν σκέφτεται την έννοια αυτής της λέξης. Μια ματιά στο λεξικό θα μας ξεστραβώσει: 

Ομόνοια:

1. η ταύτιση αντιλήψεων και η αίσθηση της ενότητας που προκύπτει από αυτήν
2. ειρηνική-φιλική συνύπαρξη στο πλαίσιο κοινών αρχών, συναινετική συνύπαρξη

Εδώ όμως κάτι δεν πήγε καλά. Ο σταθμάρχης εκ της θέσεως του όφειλε να πράξει το αυτονόητο. Και τα δυο αδέρφια έπρεπε να πράξουν και αυτά το αυτονόητο. Η δημόσια υγεία και η δημόσια περιουσία χρίζουν προστασίας από όλους για να μπορούμε όλοι να λαμβάνουμε τα αγαθά αυτών.

Δεν σου αρέσει η μάσκα; Άμα θες στο σπίτι σου μην την φοράς. Θέλεις να απλώσεις τις ποδάρες σου στο τραπεζάκι του σαλονιού; Άμα σε αφήνει η μάνα σου ή η γυναίκα σου κάνε το. Αλλά μάθε ότι  δεν μπορείς να κάνεις πάντα ότι σου γουστάρει. Γιατί μετά και οι γύρω σου θα κάνουν ότι τους γουστάρει και δεν νομίζω να σου αρέσει.

Έχε το νου σου στο παιδί...

Δεν ξέρω τι παιδεία πήραν από την οικογένεια τους αυτά τα δύο παιδιά ή αν η οικογένεια τους λειτουργεί με αρμονία, για να χρησιμοποιήσω και ένα συνώνυμο της ομόνοιας, αλλά η συμπεριφορά αυτή είναι πέρα για πέρα απαράδεκτη, εκτός φυσικά από επικίνδυνη. 

Θα ήταν εξαιρετικά πιθανό, κάτω από αυτά τα φοβερά χτυπήματα και τις κλωτσιές, ο εν λόγω σταθμάρχης να τραυματιστεί ανεπανόρθωτα ή ακόμη και να καταλήξει.

Από που πηγάζει όλος αυτός θυμός; Πως μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; 

 

...γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα

Δεν είναι λύση ούτε να τα αθωώσουμε ούτε να τα χώσουμε στην φυλακή. Είναι ανήλικοι. Την ευθύνη έχουν οι γονείς τους. Ας κριθούν αν είναι κατάλληλοι.Τα παιδιά χρίζουν ψυχιατρικής βοήθειας. Από ότι μαθαίνω, ήδη υπάρχει ψυχολόγος μαζί τους και αυτό είναι θετικό.

Μια ανάλογη κωμικοτραγική  αντίφαση είχα σχολιάσει πριν πολλά χρόνια όταν είχα βρεθεί στο Παρίσι εν μέσω έντονων διαμαρτυριών για τον εργασιακό νόμο που ήθελε να περάσει ο τότε υπουργός Σαρκοζί.

 

• Έγχρωμη γελοιογραφία με αφορμή την είδηση για τον ξυλοδαρμό του σταθμάρχη της Ομόνοιας από δυο ανήλικους. Δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 2021 από τον Πάνο Ιατρίδη.

 

 Αν σου αρέσει, δες ακόμη μια γελοιογραφία για ξυλοδαρμούς

Μπορείς, επίσης, να με υποστηρίξεις κερνώντας με ένα καφεδάκι για να συνεχίσω να δημιουργώ