100 η αλεπού, 101 τα αλεπουδάκια;

 Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει...

Καλημέρα και καλό μήνα! Μπήκε και ο Φλεβάρης βροχερός και δύσκολος συμπληρώνοντας ένα χρόνο από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, στην Ευρώπη τουλάχιστον! Ανησυχητικές ειδήσεις γι αυτόν τον νέο ιό είχαμε ήδη από την Κινέζικη πόλη Γουχάν.

Στην Ιταλία έφτασαν δύο Κινέζοι και από εκει ξεκίνησε το "πανηγύρι" που φούντωσε και θέριεψε σε λίγες μόνο εβδομάδες και χτύπησε το καμπανάκι στην χώρα μας για να πάρει άμεσα μέτρα.

Δύσκολα μέτρα, άγνωστα και πρωτόγνωρα, αλλά αναγκαία. Πολλοί θα σχολιάσουν όλο αυτό το διάστημα αν τα μέτρα ήταν αναγκαία, αν ήταν σκληρά και αν το κράτος βρήκε την ευκαιρία να μας στερήσει την ελευθερία μας με πρόσχημα τον Κορονοϊό.

Για να το ξεκαθαρίσω μια και καλή, εγώ θα αναπτύξω την δική μου εμπειρία την προσωπική. Ο καθένας έχει την προσωπικότητα του, τις δραστηριότητες του, τις δικές του ανάγκες και   με αυτά συγκρίνει.

 

Ελεύθεροι πολιορκημένοι

Δεν ένιωσα ούτε ένα δευτερόλεπτο ανελεύθερος. Έμεινα αυστηρά μέσα στο σπίτι μαζί με την γυναίκα μου και τον γάτο μας και στις δύο καραντίνες και στο μεσοδιάστημα  βγήκαμε έξω με προφυλάξεις και χωρίς να συνωστιστούμε.

Η πεποίθηση μας ότι έπρεπε να συμβάλουμε στο ακέραιο σε αυτήν την τιτάνια προσπάθεια να περιορίσουμε την εξάπλωση του ιού, μας επέβαλε τον κατ' οίκον περιορισμό. Βγήκαμε όταν χρειαστήκαμε φαρμακείο,  τον κτηνίατρο του Λουδοβίκου και το νοσοκομείο για τις επεμβάσεις μου.

Ωφεληθήκαμε από τις δυνατότητες τις τεχνολογίας. Όλα μας τα ψώνια, τρόφιμα και άλλα, τα παραγγείλαμε ηλεκτρονικά. Είδαμε ένα σωρό ντοκυμαντέρ, ταινίες, σειρές, ιστορικά ντοκουμέντα που σε άλλη περίπτωση δεν θα τα καταφέρναμε.

Βρήκα την ευκαιρία να δουλέψω πάρα πολύ με την προσωπική μου δουλειά. Έκανα δύο εγχειρήσεις καταρράκτη και γενικά ξεκουράστηκα. Είχα ανάγκη αυτή τη μεγάλη παύση.

Ναι, είμαι συμβασιούχος δημόσιος υπάλληλος, αναπληρωτής εκπαιδευτικός δηλαδή και οι μισθοί έτρεχαν κανονικά. Όπως και η εργασία μου συνεχίστηκε κανονικά με την τηλεκπαίδευση. 

Συνέχισα να εργάζομαι λοιπόν, δεν καθόμουν. Και μάλιστα στην πρώτη καραντίνα που η τηλεκπαίδευση δεν ήταν υποχρεωτική και πολλοί συνάδελφοι την έκαναν γαργάρα, εγώ έκανα μάθημα φουλ σε δυο σχολεία και ήμουν και στην ομάδα υποστήριξης του ενός σχολείου. Πράγμα που σημαίνει ότι ήμουν με εικοσιτετράωρη σχεδόν υποστήριξη σε συνάδελφους δασκάλους για δυσκολίες που μπορεί να είχαν στην webex ή στην e-class ή στην e-me. 

Και θα επαναλάβω πάλι για όποιον δεν έχει διαβάσει παλαιότερα άρθρα μου, ότι τρεις μήνες σχεδόν το καλοκαίρι οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί είναι άνεργοι και την βγάζουν με το 1/3 του κανονικού τους μισθού από το επίδομα του ΟΑΕΔ. Όσα παίρνουν δηλαδή τώρα, αυτοί που η εργασία τους διακόπηκε αναγκαστικά λόγω covid-19.

Ποιός είπε ότι όλα είναι εύκολα; Ποιός είπε ότι όλα είναι όπως πριν; Ο άνθρωπος είναι ένα όν που προσαρμόζεται και εξελίσσεται. Γι αυτό έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.

 

 Μέχρι 100 - γελοιογραφία

ekato i alepou ekaton ena ta alepoudakia poreia koronoios ekpaideusi nomoshedio keramews geloiografia skitso iatridis

 

Εκπαιδευτικό νομοσχέδιο

Και ποιος είπε πως το κράτος δε θα συνεχίσει να υπάρχει; Δεν θα συνεχίσει να νομοθετεί;

Λύσσαξαν πολλοί με το νομοσχέδιο για την παιδεία και με την Κεραμέως που την έχουν άχτι  και για κάποια πράγματα δικαίως. 

Η αστυνομία στα Πανεπιστήμια είναι ένα δύσκολο θέμα πράγματι. Αλλά οι αιώνιοι φοιτητές; Η βάση του 10; Η ανομία που επικρατεί σε ορισμένα εξ αυτών; 

Κάποιοι, με τον τρόπο που εκφράζονται, αφήνουν να εννοηθεί ότι καλύτερα είναι αυτά από το να φτιαχτεί πανεπιστημιακή αστυνομία γιατί θυμίζει λέει το σπουδαστικό της ασφάλειας, τη χούντα και άλλα τέτοια τραγελαφικά.

Και επειδή μου την πέφτουν ορισμένοι, τώρα θέλω να μιλήσω γι αυτά, ΜΟΝΟ. Δεν θα γράψω τις απόψεις μου επι παντός επιστητού σε αυτό το άρθρο ούτε ότι αρέσει σε μερικούς. Δεν είδα να γίνονται μαζικές πορείες και διαδηλώσεις γενικά για την ανομία. Γενικά για τα ναρκωτικά. Γενικά για τους βιασμούς. Οπότε αυτά τα επιχειρήματα που θέτουν ορισμένοι, είναι των οπισθίων.

Ναι, υπάρχει υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων, έλλειψη προσωπικού και συγγραμμάτων. Αυτά είναι δυστυχώς πάγια προβλήματα. Όμως δεν αναιρούν τα υπόλοιπα. Ούτε πρέπει να σταματήσουμε να διεκδικούμε.

Αλλά δεν θέλουμε αξιολόγηση που θα συνδεθεί με την χρηματοδότηση. Δεν θέλουμε  χορηγίες και συμπράξεις με ιδιωτικές εταιρείες. Τουλάχιστον όταν ήμουν εγώ φοιτητής στην ΑΣΚΤ, πριν 15 χρόνια, τα εμπόδιζαν όλα αυτά οι αριστερίζοντες φοιτητές.

Δεν ξέρω από τότε, αν έχουν αλλάξει τα πράγματα! Θα το ευχόμουν,αλλά δεν το βλέπω...

Εγώ λέω πως όποιος δεν έχει λόγο να φοβάται την αστυνομία, δεν πρόκειται κανείς μπάτσος να τον αγγίξει.

Όποιος θέλει να σπουδάσει, ας πιάσει τουλάχιστον τη βάση του 10. Ας κάνει λίγο τον κόπο του. Ξέρω ξέρω, θα πει κανείς πως έτσι που  είναι η εκπαίδευση, τα σχολεία, τα βιβλία οι δάσκαλοι, κάνουμε φροντιστήρια και οι φτωχές οικογένειες δυσκολεύονται και άλλους τέτοιους λαϊκισμούς...

Όλοι στα ίδια σχολεία πήγαμε! Και όλοι με δυσκολίες σπουδάσαμε και κάναμε τις επιλογές μας. Και όλοι θέλουμε κάτι καλύτερο για τους νεότερους. Και από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή, κάτι πρέπει να φτιάξουμε πρώτα για να συνεχίσουν και τα υπόλοιπα.

Αλλά οι νέες γενιές επιβάλλεται να προτείνουν λύσεις!  Να μην αναφέρω πάλι πως κατάφεραν οι εικαστικοί να μπουν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Με δικές τους πρωτοβουλίες και με την επιμονή τους.

Το μόνο που μένει σταθερό σε αυτό τον τόπο είναι οι μπάτσοι και οι πορείες. Ακόμη και μέσα σε αυτή την περίεργη και επικίνδυνη κατάσταση. Μπάτσοι για να φυλάνε τις πορείες και πορείες για να μαζεύονται μπάτσοι. Ένα παιχνιδάκι εξουσίας και αντιεξουσίας που θέλει να γίνει εξουσία στη θέση της εξουσίας και τούμπαλιν. Και όλοι εμείς από πίσω ακολουθούμε άβουλα όντα πολλές φορές.

Μας φταίνε τα κανάλια και ο συμπολιτευόμενος τύπος. Γιατί; Ο αντιπολιτευόμενος τύπος δεν προπαγανδίζει υπέρ της αντιπολίτευσης;;; Και όταν έρχεται η ώρα αλλάζουν θέσεις. Ποιόν κοροϊδεύετε μωρέ;

 

Να καλέσω το ...100 ή θα φάω πρόστιμο;

Την περασμένη Τετάρτη παρά τις απαγορεύσεις της αστυνομίας για συναθροίσεις άνω των 100 ατόμων, περίπου 4000 φοιτητές και εκπαιδευτικοί συνωστίστηκαν στο κέντρο της Αθήνας για ένα σόου αντίστασης και επαναστατικής γυμναστικής. Την ώρα που η Αθήνα ήταν στα πρόθυρα αυστηροποίησης των μέτρων.

Ορίστε κύριοι, η Αττική έγινε κόκκινη. Και τι καταλάβατε; Με την συνείδηση σας ήσυχη θα πάτε αύριο να εφαρμόσετε όλα αυτά για τα οποία, εναντίον τους, διαδηλώσατε, φέρνοντας ενδεχομένως σε κίνδυνο τους συντρόφους σας, τους οικείους σας και τους φίλους σας.

Βέβαια ξέρω, η επανάσταση έχει και παράπλευρες απώλειες όπως λέει και ο "ήρωας" Κουφοντίνας.

Καλημέρα και καλό μήνα! Φουριόζος ξεκίνησα και πολλά έγραψα! Είχα μέρες όμως και βγήκε κάτι συμπυκνωμένο. Έπεται συνέχεια! Συντονίσου!


  • Έγχρωμη γελοιογραφία  με αφορμή την πανεκπαιδευτική πορεία στο κέντρο της Αθήνας. Δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 2021 από τον Πάνο Ιατρίδη.

 

 Αν σου αρέσει, δες ακόμη μερικές γελοιογραφίες για την Παιδεία

Μπορείς, επίσης, να με υποστηρίξεις κερνώντας με ένα καφεδάκι για να συνεχίσω να δημιουργώ

 Buy Me A Coffee

Post a Comment