Ξημερώματα! ...όχι αυτό που δίνεις δικαιώματα. Το άλλο. Που 'ταν Μάης και Σαββάτο...
Σήμερα θα σου αποκαλύψω τον έτερο τραγουδοποιό που εμφανίστηκε στην φιλανθρωπική εκδήλωση που διοργάνωσε ο σύλλογος γονέων του 13ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου, λίγο πριν τα Χριστούγεννα,για τα παιδιά που βρίσκονται στις φυλακές Αυλώνας.
Σου είχα υποσχεθεί πως θα στον αποκαλύψω σε μερικές μέρες και τελικά πέρασε ένας μήνας. Κάλιο βέβαια αργά, παρά ποτέ. (και οι 30 μέρες από τότε είναι ...μερικές μέρες, όμως, ε;)
Θα μπορούσα και να περιαυτολογήσω και να σου πω, πως το καλό πράγμα αργεί να γίνει, αλλά το είχα ήδη έτοιμο το σκίτσο.
Μαζί με τον Σπύρο Γραμμένο λοιπόν ήρθε να μας τραγουδήσει και ο υπέροχος Μίλτος Πασχαλίδης.
Τον Πασχαλίδη, σαν φωνή, πρέπει να τον άκουσα για πρώτη φορά στις "βυθισμένες άγκυρες" από το ραδιόφωνο. Ήδη μυημένος στα τραγούδια του Καββαδία-Μικρούτσικου, τέτοιες "λέξεις-κλειδιά" μου τραβούσαν την προσοχή.
Παράξενο και αλλόκοτο μου φαινόταν σε αυτή την παιδική ηλικία. Πρόσφατα έμαθα από μια συνέντευξη του Οδυσσέα Ιωάννου πως κατέληξε να πει αυτό το τραγούδι ο Μίλτος.
Αγαπημένος της γυναίκας μου, που πριν ακόμη την γνωρίσω έκανε εκπομπές σε ιντερνετικά ραδιόφωνα και είχε σαν σήμα της, την εισαγωγή από τις "κακές συνήθειες". Ομώνυμο τίτλο είχε και η εκπομπή της.
Ήθελε να ακούσω μια από αυτές, τις πρώτες μέρες που γνωριστήκαμε! Εγώ μαγεύτηκα από τη φωνή στο μικρόφωνο και από την μουσική που παρουσίαζε. Όπως καταλαβαίνεις, το intro σημαίνει κάτι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο κάθε φορά που ξεκινά αυτό το τραγούδι.
Ηράκλειο-Καλαμάτα: Αυτή Ηρακλειώτισσα. Εγώ Πελοποννήσιος και κατά το ήμισυ κοντά απ' την Καλαμάτα..
Έχουμε καταφέρει και μια φορά να πάμε να τον ακούσουμε "Δίπλα στο ποτάμι". Πετύχαμε βέβαια τη μέρα που έχει το πανηγύρι της η Νέα Φιλαδέλφεια και μπλέξαμε άσχημα με τις αλλαγές στους δρόμους.
Έχω διαβάσει και το πρώτο του βιβλίο "Δυο νύχτες στο Σαράντι". Ανάμεσα στα σκίτσα, κάτι καλοκαιρινά βράδια στο Παράλιο Άστρος, περιμένοντας τον επόμενο/η γενναίο/α να καθήσει στο απέναντι σκαμπώ μου και να ποζάρει.
Στο δικό μου σκαμνάκι, πίσω από το καβαλέτο, κάτω από το φως της λάμπας του δρόμου και με τις μυρωδιές της απέναντι κρεπερί να μου γαργαλάνε τα ρουθούνια, συντροφιά, μου κρατούσε το βιβλίο το πρώτο του Πασχαλίδη.
Λέει και τα τραγούδια του αγαπημένου μου Μητροπάνου.
Και τέλος πάντων, ετοίμασα το σκίτσο του, που μέχρι τελευταία στιγμή πριν φύγω για την εκδήλωση το δούλευα και τσουπ βρέθηκα δίπλα του μέσα στον κόσμο, την ώρα που ο Γραμμένος ξεσήκωνε τα πιτσιρίκια.
Ενθουσιάστηκε και με χαρά μικρού παιδιού αναζήτησε τον υπαίτιο για όλη αυτή την όμορφη εκδήλωση:
-Οδυσσέα... Οδυσσέα... το είδες αυτό;
Πρόλαβα να του ψιθυρίσω καθώς απομακρυνόταν, πως έχει και ο Οδυσσέας ένα τέτοιο!
- Καρικατούρα του Μίλτου Πασχαλίδη με αφορμή την μουσική εκδήλωση του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του 13ου δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου. Δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από τον Πάνο Ιατρίδη. Αν σου αρέσει, δες ακόμη μερικές καρικατούρες καλλιτεχνών
Δημοσίευση σχολίου