...και στη Μαρίνα Σάττι
Εν μέσω επετείων, μια Γιουροβίζιον και μια γενοκτονία. Το τέλος του Β' Παγκόσμιου πολέμου και η αποκάλυψη για το ολοκαύτωμα των Εβραίων ως η μέρα που οι λαοί νίκησαν το ναζισμό συνέπεσε με τον δεύτερο ημιτελικό της Γιουροβίζιον όπου παρεπιμπτόντως διαγωνιζόταν η εκπρόσωπος του Ισραήλ.
Πολύ ντόρος έγινε με αυτόν τον φετινό ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού, που πολλοί τον κράζουμε κάθε χρόνο αλλά βαστά 68 χρόνια και αποδεικνύεται ένας πολύ ισχυρός θεσμός.
Έντονες διαμαρτυρίες εκφράστηκαν για την απαγόρευση συμβόλων και σημαιών της Παλαιστίνης και παράλληλα για την συμμετοχή του Ισραήλ στον διαγωνισμό την στιγμή που αυτό έχει εξαπολύσει μια φρικαλέα και απάνθρωπη επίθεση εναντίων αμάχων Παλαιστίνιων στην προσπάθεια του να καταστρέψει τη Χαμάς.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως η Γιουροβίζιον έχει ξεκάθαρους όρους. Δεν δέχεται καμία πολιτική αναφορά και είναι ένα μουσικό γεγονός που θέλει να ενώσει τις χώρες και όχι να τις διχάσει. Ως εκ τούτου σημαίες και σύμβολα χωρών που δεν συμμετέχουν στον διαγωνισμό δεν επιτρέπονται, εκτός από τα σύμβολα της lgbtq κοινότητας.
Από την άλλη το Ισραήλ προσπάθησε να συμμετάσχει με ένα "πολιτικό" τραγούδι με αναφορές στην εξίσου φρικαλέα και απάνθρωπη επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023 κατά αμάχων Ισραηλινών πολιτών. Η Γιουροβίζιον δεν το δέχτηκε και αναγκαστικά οι δημιουργοί του, άλλαξαν τους στίχους αφού πιέστηκαν από την κυβέρνηση τους να συμμετέχουν στον διαγωνισμό και όχι να αποχωρήσουν.
Κάποιοι βέβαια προσπάθησαν να συγκρίνουν την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία με την επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Τότε η Γιουροβίζιον ως ένας θεσμός που ακολούθησε μια ενιαία Ευρωπακή γραμμή, απέκλεισε την Ρωσία.
Τώρα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Πρώτα από όλα πρέπει να καταλάβουμε ότι το Ισραήλ είναι ένα προκεχωρημένο φυλάκιο της Ευρώπης και της Αμερικής, γενικά του Δυτικού κόσμου κάτω από τη μύτη των Μουσουλμάνων και των Αράβων και δίπλα στα πετρέλαια είτε μας αρέσει είτε όχι.
Και δεύτερον, αν δεν αρχίσουμε να συζητάμε για το αν έκανε πρώτη η κότα το αβγό ή το αβγό την κότα, το Ισραήλ δέχθηκε μια ύπουλη επίθεση τον περασμένο Οκτώβρη από μια οργάνωση που έχει την εξουσία στα Παλαιστινιακά εδάφη μεν αλλά δεν σημαίνει ότι εκπροσωπεί το σύνολο των Παλαιστινίων. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να εξισώνουμε την Χαμάς με τον Παλαιστινιακό λαό.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον φαιδρός λαϊκισμός να ζητάς από μια χώρα που έχει υποστεί στην ουσία τρομοκρατικό χτύπημα να αποβληθεί από τον διαγωνισμό.
Στην περίπτωση της Ρωσίας, μία χώρα επιτέθηκε σε μια άλλη αυτόνομη κυρίαρχη και ανεξάρτητη. Ίσως γι αυτό μέχρι τώρα δεν έχει αναγνωριστεί ένα επίσημο κράτος για την Παλαιστίνη...! Ίσως για να το κάνουν ότι θέλουν...
Βέβαια το αναφαίρετο δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια...
Το να προσπαθείς ωστόσο να καταστρέψεις μια τρομοκρατική οργάνωση που ξέρει καλά να κρύβεται ή που μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιεί τους συμπατριώτες της ως ασπίδα, σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα σου, αδιακρίτως, ε, τότε αυτό πάει πολύ!
Με 35.000 άμαχους Παλαιστίνιους νεκρούς και 1.500.000 εκτοπισμένους, στριμωγμένους στην Ράφα, είναι ένα γεγονός που ονομάζεται Γενοκτονία. Και φαίνεται πως το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να επιτεθεί και εκεί, αφού οι διαπραγματεύσεις για εκεχειρία μοιάζουν να καταρρέουν. Ταυτόχρονα ο Ισραηλινός στρατός απέκλεισε τα διασυνοριακά περάσματα προς την Αίγυπτο στερώντας την δυνατότητα διαφυγής αλλά και ανθρωπιστικής βοήθειας.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως την διάθεση του Σουηδού τραγουδιστή Eric Saade (ο οποίος εκπροσώπησε τη Σουηδία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 2011 στη Γερμανία, και κατέκτησε την τρίτη θέση) που όταν ανέβηκε στη σκηνή του Malmo Arena για να τραγουδήσει, είχε δεμένη στον καρπό του την παλαιστινιακή καφίγια. Με μισή καταγωγή από την Παλαιστίνη προσπάθησε να δείξει την υποστήριξη του στους άμαχους που περνάνε δύσκολες στιγμές.
Τι και αν τον έκοψε η Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεόρασης EBU από τα social; Το μήνυμα του πέρασε και εμείς το μάθαμε!
Τι και αν η EBU υποχρέωσε την εκπρόσωπο της Ιρλανδίας Bambie Thug να αλλάξει το μακιγιάζ της. Το περιστατικό έκανε γνωστό η ίδια στη συνέντευξη Τύπου μετά τον πρώτο ημιτελικό, σημειώνοντας ότι έλαβε εντολή από τους διοργανωτές του διαγωνισμού να αλλάξει τα μηνύματα που ήταν γραμμένα στην αρχαία ιρλανδική γλώσσα Όγκχαμ, αφού αφορούσαν στην Παλαιστίνη και έλεγαν "Ελευθερία στην Παλαιστίνη" και "Κατάπαυση του πυρός".
Η τραγουδίστρια είχε δεχτεί πιέσεις από υποστηρικτές της Παλαιστίνης να αποσυρθεί από τον διαγωνισμό λόγω της παρουσίας του Ισραήλ στη Eurovision, αλλά επέμεινε στη συμμετοχή της, θεωρώντας πως θα λειτουργήσει ως φιλοπαλαιστινιακή φωνή μεταξύ των διαγωνιζομένων.
Πέτυχε και αυτή τον σκοπό της; Τον πέτυχε και το μάθαμε και αυτό!
Οι κανόνες είναι κανόνες και το παιχνίδι παίζεται έτσι.
Πάντα όμως υπάρχουν αυτοί που θα βρουν τον τρόπο να πουν αυτό που θέλουν ή να δείξουν την δυσαρέσκεια τους έστω και με ένα χασμουρητό. Ήταν δεν ήταν κουρασμένη η Μαρίνα Σάττι, έπαιζε δεν έπαιζε με τον φακό, καταγράφηκε ως μια αντίδραση την ώρα που μιλούσε σε συνέντευξη τύπου η εκπρόσωπος του Ισραήλ Eden Golan.
Έτσι πάντα γίνεται με τους λαούς. Άλλα κάνουν οι κυβερνήσεις τους και άλλα επιθυμούμε. Και πάντα βρίσκουμε τον τρόπο να το δείχνουμε και καλά κάνουμε. Στο τέλος της ημέρας όμως, μετά από τις διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και δεν ξέρω 'γω τι άλλο, θα γυρίσουμε στο ζεστό μας το σπιτάκι, θα βουλιάξουμε στον ωραίο μας καναπέ με netflix ή social media, θα παραγγείλουμε απέξω, ή μετά θα πάρουμε το αμάξι μας να πάμε για κανένα ποτάκι ή να τραγουδήσουμε τίποτε αντάρτικα δίπλα σε καμιά πισίνα...
Και όλα αυτά μας τα εξασφαλίζουν οι κυβερνήσεις μας, που εμείς επιλέγουμε, με τις συμμαχίες τους ανά τον κόσμο.
Νιώθουμε ενοχές; Μπορεί. Γι αυτό δεν χρειάζεται να φανατίζεται κανείς με την μία ή την άλλη πλευρά γιατί ουσία έχει να μην χάνεται ούτε ένας άνθρωπος! Από καμία φυλή, από κανένα έθνος, από κανένα κράτος, από καμία θρησκεία, από κανένα χρώμα, από κανένα φύλο, από κανένα σεξουαλικό προσανατολισμό, από καμία διαφορετικότητα...!
- Σκίτσο με αφορμή τον εγκλωβισμό εκατομμυρίων Παλαιστινίων στην Ράφα της Λωρίδας της Γάζας από τον Ισραηλινό στρατό. Δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2024 από τον Πάνο Ιατρίδη.
Δημοσίευση σχολίου